1. (-) Leon Vynehall – Rojus (Designed to Dance) (album)
Zoemende synths, fluitende vogels, hijgerige vocals en ouderwetse housepiano’s. Het nieuwe album van de Britse hosuemeester Leon Vynehall is, nu de lente echt begonnen is, precies de goede plaat op het goede moment.
2. (-) Moderat – III (album)
Alsof je banaan op een pizza margherita plakt, zo omschrijven Modeselektor en Apparat hun samenwerking bij Moderat zelf. Niet bepaald een goed promopraatje, want mensen die van warm fruit op pizza houden moet je wantrouwen. Dat weet iedereen. En toch is het derde album van het trio weer de moeite waard. Gelaagd, somber en uiteindelijk toch dansbaar én toegankelijk. Inderdaad best een gekke combinatie.
3. (-) Kanye West – The Life of Pablo (album)
Afgelopen week werd The Life of Pablo dan eindelijk buiten Tidal losgelaten. Is het album dan af? Nee hoor. Maak je maar geen zorgen. Vandaag maakte iemand van Kanye’s label bekend dat er voorlopig nog updates van het album zullen verschijnen. Hopelijk brengt hij ook nog wat rigoureuzere veranderingen aan, zoals een schilder een mes in een doek kan steken. Wellicht zijn er straks fans die de maart 2016-versie van het album fantastisch vinden, maar die van een maand later verschrikkelijk.
4 (-) Car Seat Headrest - Drunk Drivers / Killer Whales
Het voelt een beetje gek om Will Toledo een nieuwkomer te noemen. Hij is dan wel nog niet zo lang bezig, vrij jong en bracht pas in 2010 zijn eerste album uit, maar in de tussentijd staat de teller op 15 albums. En daar komt binnenkort een ijzersterke nieuwe bij. Verveelde 90’s zang die plotseling kan uithalen, spannende gitaarpatronen, een tikje lo-fi, maar hier vooral gewoon weer een supergoed liedje dat ruim zes minuten de volle spanning weet vast te houden.
5. (-) Kaitlyn Aurelia Smith – Ears (album)
Amerikaanse componiste Kaitlyn Aurelia Smith gooide afgelopen weekend hoge ogen op Rewire en als je een beetje doorrent kan je haar vanavond nog zien in het Muziekgebouw van Amsterdam. Op haar recente album lijkt ze een pannetje op het vuur te hebben gezet, daar flink wat synths in te hebben gegooid en het af en toe wat op smaak te brengen wat blazers en fluisterzang. Het borrelt en het pruttelt, en het blijkt uiteindelijk bloedmooi.
6. (-) Bokoesam - Jij & Ik ft. Idaly (prod. Spanker & Garrincha)
Op New Wave was Investeren in de Liefde al een van tracks die het breedste publiek aansprak, op Jij & Ik doet Bokoesam er nog een schepje bovenop. Laat dit dan zijn doorbraak worden, ook bij de massa die nog steeds wat huiverig is voor hiphop. Donderdag is de Amsterdamse rappe/zanger te gast in 3voor12 Radio.
7. (5) Young Thug – Slime Season 3
Het afsluitende deel van van Young Thug’s Slime Season drieluik blijkt het sterkste. Waar veel mixtapes vaak te lang zijn, voelt deze met negen tracks uiteindelijk zelfs aan de korte kant. Vooral doordat er nauwelijks zwakke momenten zijn. De zangerige stijl van de rapper uit Atlanta, de beats die moeiteloos laveren tussen duister en bangers. Beter blijft hij nog even zo productief als nu.
8. (-) Michael Stipe – The Man Who Sold The World (Bowie-cover)
Met Pasen waren in New York twee tribute concerten voor David Bowie. Ondanks prijzen tot ruim 3000 dollar waren de kaarten vrijwel direct uitverkocht. Niet gek, als je ziet wat voor monster line-up Bowie-covers kwam brengen. De hele show is ook via internet te bekijken. Tegen betaling, maar als je je euro’s echt niet kon missen gaf ex-R.E.M. frontman Michael Stipe een prachtige uitvoering van The Man Who Sold The World bij Jimmy Fallon. Helemaal gratis, inclusief baard en neuspiercing.
9. (-) Bazart - Goud (track)
Als Belgen in het Nederlands gaan zingen, werkt dat al snel verfrissend. Ze gebruiken net andere woorden, hebben een net iets andere intonatie, wat uiteindelijk zorgt voor een haast on-Nederlands geluid. Logisch ook, het zijn immers geen Nederlanders he? Combineer dat nog even met slepende elektronica, met daaronder een goed popliedje verstopt en je begrijpt waarom Bazart’s Goud hier zo goed ontvangen wordt.
10. (-) Weezer – Weezer (White-album)
Een album maken dat in zijn geheel echt goed is, dat is voor Weezer een beetje moeilijk geworden. Maar toch, ook op deze nieuwe plaat staan weer een handvol tracks die ver boven de grijze middelmaat uitstijgen. Niks nieuws, geen ander geluid, gewoon weer Weezer die laat zien hoe goed Weezer ook al weer was. En nu op sommige momenten nog is.
11. (-) Ital Tek – Hollowed (album)
Het is haast zonde om deze nieuwe Ital Tek te draaien bij het volle daglicht. Wacht nog even tot de zon minstens twee uur onder is, om vervolgens met Hollowed op je koptelefoon door de stad te struinen. Golven geluid, samples die je net niet herkent, melodieën die precies genoeg houvast geven. Wie heeft er nog nieuw werk van Burial nodig als je dit kan krijgen?
12. (-) Desiigner – Panda (track)
Niet nieuw en eigenlijk staat Panda al een keer in deze Checklist: Kanye West ging met de track aan de haal op zijn album. Maar omdat hij zo goed is, smokkelen we hem er toch in. Dus, als je Father Stretch My Hands pt 2 van Kanye keer op keer aanzet, dan ga je deze oerversie van die track vast ook op repeat zetten.