#ESNS14: My Baby loves zompige bluesrock

Een trio kan veel meer lawaai maken dan je zou denken

Maarten van Heuven, foto's André Eggens ,

Ooit was er het Nederlandse bandje The Souldiers rond de broer en de zussen Van Dijck. Zus Sophie stopte en zus Cato en broer Joost maakten een doorstart onder de naam My Baby. Waarmee ook direct een nieuwe muzikale koers werd ingeslagen: soulfunk werd bluesrock. Hoekige, vuile, vieze bluesrock.

HET CONCERT
My Baby, Radio 6 zaal, zaterdag 18 januari 2014

DE ACT
My Baby is een trio: twee gitaristen, van wie Cato van Dijck ook zingt, en een drummer. Geen bas, geen toetsen, geen helemaal niks. My Baby maakt naar eigen zeggen “Delta trance Louisiana dub indie funk”. Dit valt best goed samen te vatten met: bluesrock. Maar dan wel zompig à la Seasick Steve en The Black Keys. Op het album My Baby Loves Voodoo, verschenen in 2013, is de kwaliteit van de songs nog wisselvallig, maar hier op Noorderslag legt My Baby de lat hoog.

HET NUMMER
‘Money Man’ vat de hele set samen: een rustig begin, met een einde vol gitaargeweld. De zang van Cato van Dijck is uitstekend en imponeert bij bepaalde uithalen.

OOK OPMERKELIJK
My Baby geeft in maart twee concerten op SXSW. Hopelijk verliezen we My Baby, een trio vol ambitie, niet nu al aan het buitenland.

HET PUBLIEK

De zaal is en blijft vol. Sommige bezoekers vinden de muziek te hard en blijven niet lang. Maar velen gaan mee. “Echt vet!”, klinkt na afloop. En een voorbijganger zegt: “Ik houd wel van gitaren die niet mooi klinken”.

HET OORDEEL

My Baby heeft in deze formatie nog maar één album uit, maar staat met verve op het podium en brengt de niet-radiovriendelijke bluesrock met ballen. Live is My Baby niet zo lief als de bandnaam klinkt. Gelukkig maar.
 

DE FOTO: