CLUB LEK 17 november 1999 ALGEMEEN Met een kater doet uw presentator een verslag van de gebeurtenissen van gisteravond in Club Lek. Een super Club Lek, mag ik wel zeggen. Al was het alleen maar vanwege het gezellige doorzakken met Skik na afloop. Maar dit terzijde. THE WOGGLES Uit Atlanta, Georgia beten het spits af en dat spits beten ze helemaal af. Tot op het bot. Zelden een explosievere live-rawk'n'roll band aan het werk gezien, of het moest Jon Spencer zijn. In identieke bloesjes gekleed gingen The Woggles na een leuk interview vlammend van start, en ze wisten het onwaarschijnlijk energieke niveau de hele tijd vol te houden. The Professor ging voor in een gloedvolle rock 'n roll eredienst, waarbij hij al dan niet gevolgd door zijn gitarist Monty en bassist Buzz regelmatig de zaal indook om zijn preek kracht bij te zetten. Onvergetelijk. 4R Is razend populair in Finland en daarom was een wagonlading Finse meisjes meegekomen om hun eerste schreden op weg naar Europese roem te begeleiden. Wij kenden ze niet en hadden ze geboekt op grond van hun aardige single "I wanna be pop". Gedragen op de golven van applaus van hun fans werkte de band zich, geholpen door computer en dat-bandjes door een vrij bleke set heen. De Finnen vonden het schitterend. Ik niet, maar smaken verschillen -ik hou ook niet van de sauna. SKIK Was als laatste aan de beurt -tussendoor gaf uw gastheer nog even wat gratis kaartjes weg voor het geheime Beck-concert van aanstaande vrijdag- en speelde een fluisterzachte en intieme set voor het handjevol mensen dat was achtergebleven. Gezellig en leuk en goed. Vierde gitarist Marco excelleerde op zang en slide en drummer Marlen liet ultra-koel zien dat je op een handdoek kan drummen en tegelijkertijd een peuk aansteken, oproken en uitmaken -zonder de maat uit het oog te verliezen. Hoogtepunt was toch weer "Op Fietse" Hulde. En toen... aan het bier (au!).