DTRH18: Minimaal dansduo Essaie Pas probeert het wel, maar overtuigt niet

Dat veel mensen de weg naar de Future Fuzzy Field hebben gevonden is niet verwonderlijk: er is meer schaduw dan waar dan ook op het terrein, er zijn voedselkramen te over en het briesje wat zo nu en dan over de naastgelegen Fuzzy Lop langs waait is heerlijk. Niet gek dus dat er veel mensen staan die niet zozeer voor de muziek komen. Op het moment dat Essaie Pas begint, krijgt het publiek weinig van de minimalistische beats mee. Wel word je door de buren bijgepraat over de sushi van het eettentje naast het podium of de bal die Batshuayi gisteravond in zijn gezicht kreeg.

Een stevigere act had hier wel eventjes werk van gemaakt, maar Essaie Pas heeft moeite dit publiek in bedwang te krijgen. Zangeres/dj Marie Davidson smeekt tien minuten na de valse start of het geluid harder mag, iets wat zeker zou hebben geholpen. De overgang van minimalistische dance naar house, disco en italo invloeden blijkt echter wel een gouden greep en krijgt het publiek wel in beweging. Hierdoor durft ook Marie meer los te gaan achter de mix-tafel (over de uitstraling van Pierre Guerineau kunnen we kort zijn: afwezig). Helaas lijkt het publiek nauwelijks gelezen te worden door het duo, dus wordt de dansbaarheid regelmatig teruggeschroefd. En hoe strak en spannend ze het dan ook brengen, het overgrote deel van het publiek gaat er niet in mee. En zo is Essaie Pas vanavond als Tunesië op het WK-voetbal: het duo laat meermaals zien wat ze in de mars heeft, maar weet niet te overtuigen.

HET MOMENT:
Dat hangt er van af aan wie je het vraagt: òf het was het moment dat Marie Davidson vakkundig dans, zang en muziek voor haar rekening nam.

Òf het was het moment dat Batshuayi de bal in zijn gezicht kreeg.

Meer #dtrh18 in ons dossier.