De debuut-EP van Naaz is het allermooist op haar eigen manier

Van een piepklein deuntje met handclaps, theekopjesgetik en getokkelde strijkers naar episch refrein: Naaz doet het keer op keer in een handomdraai op haar vandaag verschenen debuut-EP. De verwachtingen waren hooggespannen voor de 19-jarige zangeres uit Rotterdam: het lichtvoetige LGTBQ-anthem ’Words’ groeide al uit tot een behoorlijk streamingkanon, dat tot aan vooraanstaande blogs als The Fader werd opgepikt.

Bits of Naaz heeft misschien niet nog meer van zulke gigantische oorwurmen als ‘Words’ en ‘Up To Something’, maar is een prachtig charmant debuut. Hoogtepunt is ‘Pretty’, waarop ze haar eigen onzekerheden viert (en daar tenminste zeker van is), om in het refrein trots naar zichzelf te durven kijken: ‘Watch me be my own type of pretty.’ Zoals ze in een openhartig interview vertelde: ze werd vroeger gepest wegens de donkere haren op haar armen, maar leerde zichzelf uiteindelijk accepteren. Haar teksten zijn keer op keer niet te zwaarmoedig, maar tegelijkertijd ontzettend inspirerend. 

Er is een opmerkelijke rol voor de ukelele op de EP. De spookachtige tokkel op ‘Mess Me Up’ bijvoorbeeld krijgt opeens een heel andere context zodra de akkoorden van het refrein eronder worden gelegd, en ‘Pretty’ barst open zodra die ukelele erin komt. Dat is het coole aan de muziek van Naaz: het zijn stuk voor stuk grootse popanthems, maar ze weet zich te onderscheiden met telkens weer een quirky inslag, een arrangement dat je niet verwacht of een maf percussiepartijtje dat klinkt alsof ze in haar slaapkamer zit te trommelen op theekopjes en een mini-tamboerijn. Naaz bewijst maar: haar muziek is het allermooist op haar eigen manier. 

Lees hier ook het uitgebreide interview met de Koerdisch-Nederlandse popster-in-wording. Meer #nieuwemuziek.