Destroyer - Dan’s Boogie
complex | associatief | destroyer-achtig
Met het veertiende Destroyer-album Dan’s Boogie schreef Dan Bejar naar eigen zeggen het meest Destroyer-achtige Destroyer-album in tijden. Hoe dat klinkt? Veel piano, synthesizers en nep-strings, aan elkaar gepraat door Bejar’s eigen associatieve mompelingen. Hij tapt daarbij uit allerlei invloeden – synthpop, indierock, zelfs disco – maar de tracks zijn dusdanig vervormd en zijn teksten zo fragmentarisch dat het geheel de indruk geeft van een soort orakel. Je krijgt er nooit helemaal grip op, maar je WEET gewoon dat er iets van waarheid in verborgen zit.
De plaat is rijkelijk geproduceerd, van de uitgesmeerde arpeggio’s op ‘The Same Thing as Nothing At All', tot die ritmische uppercuts van ‘Sun Meet Snow’. Ondanks de titel vinden we hier een stuk minder boogie dan op voorganger Labyrinthitis (2022). We horen eerder het moment na het feest, waarop de eenzaamheid inkickt en de middelen beginnen uit te werken. In die staat van half bewustzijn bouwt Destroyer een plaat die tegelijkertijd extatisch en doodongelukkig aanvoelt. ‘That’s life, a lot of near hits, some misses’, praatzingt Bejar op de openingstrack. Misschien, maar deze is in elk geval raak.