ADE23: Het goedgemutste discoplezier van Rush Hour en Rainbow Disco Club

Onder een gespannen tentdoek staat een viertal te schuilen voor de regen. Ze hebben een Pim Pam Pet-set meegebracht. 'Een oceaan met een ‘o’... Oceaan!' Nou oké dan, een kaartje erbij. De lege selzerblikjes en flesjes Club Mate beginnen zich al op te stapelen, en op de binnenplaats worden sushiburrito’s en Japanse curry’s verkocht. Welkom op het gezelligste yuppenfeestje van ADE. 'Vanavond wordt dit trouwens Pim Pam Ket!'

Je het is inmiddels vaste prik: het Amsterdamse liefhebberslabel Rush Hour organiseert met hun Japanse zielsverwanten van Rainbow Disco Club een disco-house feestje in de Lofi. Alles met een beetje groove is hier welkom, van de verborgen discoknallers van opener Kikiorix, tot de grovere houseplaten waarmee gastheer en Rush Hour-opperhoofd Antal daarna de tent op weet te blazen. Het is loeidruk, en al lang van tevoren stijf uitverkocht. Begrijpelijk: tussen al het harde beuk- en sloopwerk van ADE is het hier een baken van gezelligheid.  

De tweede zaal staat in het teken van Latijns-Amerikaanse klanken. De Braziliaanse DJ Paulão staat daar glimlachend dikke discoplaten uit zijn thuisland te draaien. Hoewel ze eigenlijk na elkaar staan geprogrammeerd, wisselt hij om de paar tracks af met de Mexicaanse Coco María. Die kent haar publiek, en trakteert ze op een rustige houseplaat met yoga-instructies: 'Benen gestrekt, buigen, en dan gaan we tellen. 1, 2, 3.' Nu is het al helemaal te relaxed voor van die strakke timetables, dus Paulão gaat tijdens zijn eigen slot buiten op zoek naar een portie octopusballetjes. In een korte broek! Iemand anders staat net te betalen, ‘Oh sorry, eerst ff mijn Shazam wegklikken.'

Want die app kun je het best gewoon de hele middag laten draaien. Vooral Danilo Plessow (fka Motor City Drum Ensemble) maakt zijn reputatie als digging-orakel helemaal waar. De Duitser zou eigenlijk het laatste uurtje b2b afsluiten met Antal, maar die blijkt spoorloos. Plessow draagt het natuurlijk prima in zijn eentje: hij schakelt eerst wat terug, maar komt het laatste uur met alleen maar dikke bangers op de proppen. En als hij afsluit met een wilde ‘House of the Risin Sun’-remix, blinkt er even wel degelijk goud aan het einde van de regenboog.