De ASMR-dance van upsammy krijgt zelfs de snelste denkers rustig
Nieuwe ambientplaat kriebelt je brein
Als er iemand is die het helemaal niet verdient om tussen de soms beklemmende muren van een genrehokje te worden gestopt, is het upsammy wel. Na al die jaren verschillende soorten muziek produceren, draaien op elk mogelijk denkbare dansvloer, en reizen van hot naar her, komen de vragen over beklemmende muren vanzelf eens een keer tevoorschijn. En dan niet alleen vragen als 'wat is het geluid of concept van mijn volgende album?' of 'welke arrangementen gebruik ik voor welk nummer?'. De ietwat meer existentiële vragen zijn soms net zo makkelijk gesteld, vertelt de multidisciplinaire artiest en oud-resident van De School over het nieuwe album Strange Meridians, dat onlangs verscheen. Tijd om uit de zelfopgelegde hokjes te breken.
Zeg nou eerlijk: wie ervaart er niet een beetje een ‘disconnect’ met hoe diegene omgaat met de fysieke wereld? Alles gaat zo snel, we zijn chronisch online, hebben een korte aandachtsspanne en kunnen overal zomaar naartoe reizen. Zeker voor tourende artiesten geldt dat: ‘Doordat ik zoveel rondtrek, ben ik altijd op zoek naar een zekere aarding. Ik probeer daardoor dingen vast te grijpen, maar soms glijden ze onder me vandaan’, vertelt de artiest die altijd op zoek is naar origineel geluid. Het gedicht dat upsammy bij het album stopt, beschrijft dat gevoel: ‘something springs forth / somewhere / a remnant that remains’, luidt de eindpassage.
De emotioneel gelaagde klanken op upsammy’s vierde album kriebelen het brein op zo’n manier dat upsammy met haar muziek lijkt te zeggen dat het allemaal oké is om soms even te zoeken. Over een concept wil ze bij dit album niet zozeer spreken, in tegenstelling tot de vorige plaat die uitkwam op het Berlijnse label PAN. Het idee om deze werken als één album uitbrengen, kwam uit de koker van ex- Dekmantel-festivalhoofd Bert de Rooij. Hij richtte onlangs het label topo2 op, waar dit album op verscheen. ‘De muziek op Strange Meridians maakte ik om mezelf af te leiden van andere dingen. Ik zat de nummers soms in de trein te maken, met mijn laptop. De melodieën vloeiden er gewoon uit', vertelt upsammy over hoe meditatief en ongedwongen het werken aan deze plaat voor haar was. 'Dit album is niet zo gecompliceerd als voorgaand werk en het is best wel rustig; alles vloeit natuurlijk in elkaar over.’
Soms heeft upsammy de neiging haar werk heel erg uit te leggen, maar dat is hier niet nodig. Zet het album vol prachtige ambientklanken integraal op en kom even landen in het veilige toevluchtsoord dat de Nederlandse artiest creëerde voor zichzelf. Goed nieuws voor de mensen met een korte aandachtspanne: met een speeltijd van een half uurtje, ligt die rust ook voor jou binnen handbereik.