LL19: Whitney haalt de finish op het tandvlees
Maar heeft wel de fijnste liedjes van iedereen
Twijfels en vragen en vragen en twijfels, en onzekerheid en vriendschap en liefde en afscheid nemen en nog meer twijfels en onzekerheid. De liedjes van Whitney’s eerste album Light Upon The Lake zitten er vol mee. En aan hun nieuwe materiaal te horen is daar niet veel verandering in gekomen. De band rondom gitarist Max Kakacek en zanger/drummer Julien Ehrlich grossiert in gevoelige, zomerse popliedjes die het gewoon heel goed doen zo op de zondagmiddag in de India.
'It’s good to be back here, it’s been three years,' zegt Ehrlich aan het begin van de show. 'We love your country.' Een ongelofelijk cliché dat uit de keel van bijna elke andere artiest absoluut zo zal klinken, maar bij Ehrlich en zijn vrolijke vriendenclub denk je: ja man, ik denk dat je het meent. Let's hang.
'Is this the last day of the festival? So everyone’s braindead?' Gejuich uit het publiek. 'I feel the same way,' geeft Ehrlich toe. Het is vandaag de laatste show van een drie weken lange tournee en dat is ook wel te merken. Na een sterk begin komt halverwege de klad er in en lijkt zijn stem het een beetje te begeven. De band herpakt zich met 'Forever Turned Around', de mooie titelsong van het eerdaags te verschijnen tweede album. Volgens Ehrlich 'the most poetic thing we’ve ever done.'
HET MOMENT:
Na een nieuwe, instrumentale ‘weedsmoking jam’ komen de ‘hits’. 'Golden Days' en vooral 'No Woman' worden met liefde ontvangen door de India en misschien nog wel het mooist is de afsluiter, het nieuwe 'Valleys (My Love)'. 'We’re gonna be hanging out all night at the festival,' zegt Ehrlich. Meteen zin om mee met ze op stap te gaan. Beetje blowen en drinken en af en toe een bandje kijken. En morgen met een emo-kater stiekem in de koffer mee naar Chicago.
Meer #LL19 in ons dossier vol voorpret, interviews, recensies, en sfeervideo's!