Kevin Abstract — Blush
pop rap | neo-soul | feature heavy
Na het uit elkaar vallen van BROCKHAMPTON leek Kevin Abstract even zoekende, maar op Blush klinkt hij vrijer dan ooit. Geen vast genre, geen vaste rol – gewoon maken wat goed voelt. En dat hoor je. De plaat is dromerig, warm, en springt moeiteloos van zonnige gitaartjes naar scheve beats. Opvallend is hoe vaak hij zelf een stap terug doet om zijn features ruimte te geven. Dominic Fike, JPEGMAFIA, en ja – zelfs Ameer Vann (die destijds uit BROCKHAMPTON werd gezet na beschuldigingen van seksueel wangedrag) duiken op. Daardoor voelt het bijna als een soort alternatieve groepsplaat, maar dan zonder de druk van vroeger. Waar z’n vorige album Blanket nog stevig in het altrock-hoekje zat, is Blush juist totaal genre-fluïde. Niet elke track is een banger, maar de creatieve vrijheid druipt van de plaat af.