ESNS23: Personal Trainer charmeert ook met zachte liedjes

"Hou je meer van harde liedjes of van zachte liedjes?", vraagt Willem Smit aan een meisje op de eerste rij. "Hard!", schreeuwt ze heel hard in de microfoon. "Zacht", fluistert Willem haar toe. "Zacht!", gilt ze hard. "Dat komt goed uit, want we gaan nu een zacht liedje spelen!" We kennen Personal Trainer van hun manische zevenkoppige indie, gekke bekken, een rondstuiterende tamboerijn, een haastig erbij gesleepte trombone. Maar eigenlijk heeft Personal Trainer ook mooie rustige liedjes. 

Werken die op dit tijdstip in een foyer waar mensen op zoek zijn naar het laatste feestje van Noorderslag? Nou ja, eigenlijk verrassend aardig. Willem Smit is zijn schoenen kwijt en loopt in een uitgelubberd zwart hemd van al het dollen, maar juist door de paar rustige nummers in het midden heb je beter oor voor de mooie melodieën die de band maakt. "I drink milk straight from the carton", scandeert Smit, en je ziet hem naar de koelkast sjokken. 

Natuurlijk schakelt de band daarna weer op, met als schitterende eindsalvo van een drukke Noorderslag avond oudje ‘The Lazer’. Mensen zwalken door de gangen op zoek naar de uitgang. Boven op het balkon zitten drie jongens op een bankje wild mee te dansen met de band die ze vanaf hun positie niet kunnen zien. In de chaos van Noorderslag (ze moesten een kwartier voor aanvang nog snel een gitaarversterker lenen van Goldband!) omarmt Personal Trainer de chaos in zichzelf ook net even wat meer, en dat is het enige wat je op dat moment kunt doen. Willem Smit trekt zijn hemd nog een keer strak over zijn buik en dan sleurt hij zijn mouwtje over zijn hoofd. Is het al zo laat? Het is al zo laat.

Het oordeel: De zevenkoppige indietrots perst het laatste beetje energie én het laatste beetje aandacht uit Noorderslag.

Het nummer: ‘Milk’

Kijk twee songs die Personal Trainer speelde op het Song van het Jaar Festival 2022