Paaspop 2023: festivalsensatie Goldband bewijst dat het nog beter kan

De drie Haagse ex-stukadoors Boaz Kok, Karel Gerlach en Milo Driessen zijn in slechts twee jaar tijd uitgegroeid tot dé festivalsensatie van Nederland. Met hun herkenbare sound, waarin ze invloeden uit Nederpop, disco, electro en trance van de 80’s tot een onweerstaanbaar geheel mixen, pakken ze heel de Apollo in. 

Met ‘Ik Zie Je’ als set-opener wordt het optreden rustig opgebouwd. Tijdens het getik van de lange intro verschijnen eerst de bandleden, waaronder producer Wieger Hoogendorp. Wanneer daarna de drie heren het podium oplopen, klinkt er een luid gejuich. Bij de eerste toon van volgend nummer ‘De Wereld’ ontstaat een dansende mensenmassa die tot het eind van de set niet meer verdwijnt. Er staat een groot reuzenrad op het podium, wat natuurlijk een verwijzing is naar de Scheveningse pier, maar later verschijnen er ook een bankje en kruk om een intieme huiskamersetting te creëren waarin ‘Kinderwens’ wordt gespeeld. Er vormt zich een zee van lichtjes in de zaal en de popartiesten zingen het rustige lied zuiver onder begeleiding van een akoestische gitaar. 

Het trio straalt samen met hun band zelfvertrouwen uit. Hun stijl, attitude en dansmoves maken het tot een fenomenaal geheel. Milo lult het grootste deel van de show aan elkaar en biedt zijn excuses aan voor het per ongeluk dom noemen van Mula B.: “Ik doe nou eenmaal soms domme dingen, daar weten jullie alles van.” Wat natuurlijk een verwijzing is naar het coke-incident laatst. Ook vraagt hij aan het publiek of ze ook weleens last hebben van navelpluis, terwijl hij de pluis die hij aan zichzelf heeft ontfutseld symbolisch het publiek in gooit. Dit laat het lollige imago van Goldband weer goed zien. 

Ze hebben een goede middenlijn kunnen vinden tussen kwaliteit en grappen maken. In vergelijking met het vorige festivalseizoen staan ze er nu met een veel sterkere en doordachtere show. Het nieuwe ‘Rommel’, dat alleen nog tijdens AFAS shows te horen was, wordt ook vandaag gespeeld en gaat over het niet af kunnen blijven van verdovende en stimulerende middelen. Het is net als andere Goldband-hits lekker dansbaar en van voor tot achterin de tent gaan dan ook alle voetjes van de vloer. Er wordt niet alleen gedanst, maar natuurlijk ook flink gemosht tijdens ‘Mijn Stad’. Afsluiten gebeurt met een klassieke sitdown, natuurlijk op ‘Witte Was’, en bij het opspringen barst de Apollo nog een laatste keer bijna uit zijn voegen. Maar dat was voor de ex-stukadoors natuurlijk geen probleem geweest.