Ray Fuego zet IK IK IK centraal op nieuwe Ploegendienst

Ze hadden elkaar een jaar of twee niet gezien, maar er bleek nog wat geld in de bandpot te zitten. Zo begint het verhaal van de nieuwe Ploegendienst. De punkband van Ray Fuego met Bastiaan Bosma (MICH, Aux Raus), Bram Swarte (Malle Pietje en de Bimbo’s) en Michiel Beffers (Firestone) ontstond in 2018 en gonsde toen meteen als een ware supergroep, maar de lockdowns zorgden ervoor dat de vier elkaar een beetje uit het oog verloren. ‘Vooral ik ben vaak off the grid’, steekt Ray Fuego de hand in eigen boezem. ‘Als ik niet moet werken of ergens moet zijn vermijd ik het liefst menselijk contact. Dan ben ik overal en nergens. Maar we besloten van het overgebleven geld naar Vlieland te gaan en nieuwe muziek te gaan maken. Alles of niets: komt er wat uit, dan gaan we door, zo niet dan kappen we ermee.’

Er kwam wel degelijk wat: er ligt namelijk een hele plaat klaar. Die heet Ik, net als het eerste nummer dat deze week uitkomt. De plaat kwam lekker losjes tot stond, zonder al te veel druk. ‘We hadden de Bolder op Vlieland ingericht als studio. Vervolgens gingen we elke avond de kroeg in, in het dorp. Dronken worden, voice memo aan, dingen verzinnen. Dezelfde avond namen we het dan op in de studio. Alle muziek is daar ook geschreven, we gingen volledig onvoorbereid die kant op. Ik ben nu aan het laten bezinken wat de subconscious message eigenlijk is.’

Het titelnummer draait om zelfliefde. Of egocentrisch gedrag. Of iets daar tussenin. Ray schreeuwt dat alles draait om ‘ik ik ik!’. ‘Er zit een kleine knipoog in, maar ironisch is het niet. Het gaat over mezelf, en mijn poging mezelf centraal te zetten. Ik ben 26, en elke dag leer ik meer over mezelf. Daarbij ga ik door het leven alsof ik helemaal niks weet, dat is mijn levensfilosofie. Mensen die denken dat ze alles weten en anderen de les willen lezen vind ik heel irritant. Je bent je eigen leermeester, en je moet lering trekken uit dingen die beter kunnen. We leven in een tijd van zelfhaat, waarin iedereen zichzelf met andere vergelijkt op sociale media. Iedereen maakt zichzelf daar gek mee. Mensen lijden aan depressies zonder het te weten, omdat ze hun telefoon niet weg kunnen leggen. Bij de terugkeer van jezelf komt misschien wel wat destructie kijken, het gevoel dat je alles in de fik wilt steken. Maar je moet wel weten wat je ervoor in de plaats wilt bouwen. Je moet streng en eerlijk naar jezelf zijn.’