DTRH22: Disclosure heeft er nog steeds niets van begrepen

‘Where your focus goes, your energy flows!,’ schalt de stem van Amerikaan Eric Thomas over het veld. De Britse broertjes Howard en Guy Lawrence hebben duidelijk een abonnement op de podcast van de Amerikaanse motivational speaker, want ze sampleden hem ook al in hun vroege hit ‘When A Fire Starts To Burn’. Het is dus een signature sound voor de twee, en om eerlijk te zijn is het nogal cheesy. Het is een soort schijndiepgang, die moet verhullen dat hun liveset platter dan plat is.

Want dat is Disclosure. Eigenlijk al vanaf het begin, maar met de jaren alleen maar meer. De broers hebben inmiddels een heel arsenaal hits bij elkaar geschreven, maar de essentie van house snappen ze kennelijk nog steeds niet. In anderhalf uur slagen ze er niet één keer in op een interessante manier spanning op te bouwen, een belofte te creëren, laat staan hem in te lossen. Ze mixen hun eigen producties random en slordig aan elkaar. En zelfs de pogingen de set enigszins creatief te laten lijken - vroeger werd er nog wel eens voor de vorm ergens op getrommeld - zijn intussen geschrapt. Hun beste producties krijgen in deze liveset ook nog eens gejaagde versies die je doen verlangen naar het origineel. Nee, het is bepaald niet om vrolijk te worden wat Disclosure hier laat zien. 

Dus hoe kan het dan toch dat het veld weer helemaal vol staat? Net als tijdens hun passages op Lowlands, waarbij je de tent letterlijk niet meer in kon, zo druk was het. Ook vanavond is Disclosure weer de enige act die het veld helemaal vol weet te trekken, en vanaf het moment dat het duo zijn eerste hitbom ‘White Noise’ naar binnen werpt zien we in het felle tegenlicht armen omhoog gaat en mensen op schouders klimmen. Opbouwen is helemaal niet nodig. Kennelijk zijn een constante dikke beat plus al die geleende vocal hooks - van The Weeknd tot Sam Smith tot Kameroenees Eko Roosevelt - genoeg om de knaldrang hier tot een hoogtepunt op te stoken. Maar laten we onszelf niets wijsmaken: Disclosure voegt niets - maar dan ook echt niets wezenlijks - toe aan de roemruchte geschiedenis van de Britse dance.