Album van de Week (36): Little Simz
Britse hiphopster gaat zieltjes winnen met ambitieuze vierde album
Introversie? Dan denk je al snel aan verlegenheid, het stille type, van die mensen die liever aan de zijlijn staan dan in het middelpunt van de belangstelling. Een woordspuwende rapper, da’s niet je eerste associatie, en al helemaal niet het type dat zonder blikken of blozen stelt ‘Jay-Z op een slechte dag, Shakespeare op mijn allerslechtste’ te zijn.
Het is een tegenstelling die de Britse rapper Little Simz continu opzoekt op haar vierde album Sometimes I Might Be Introvert: Simz de artiest versus Simbi de persoon. De één is een onverschrokken performer, de ander een meisje vol innerlijke wonden dat het liefst wegrent voor haar trauma’s. Maar op missie-statement ‘Introvert’ rijt ze die wonden open. Op ‘I Love You, I Hate You’ probeert ze in het reine te komen met haar vaderloze jeugd. En dan is er nog ‘Little Q, Pt. 2’, een track over een jeugd vol rolmodellen, met een verbijsterende verse over hoe ze twee weken lang in coma lag nadat ze was neergestoken ‘door een jongen die net zo beschadigd is als ik’.
Telkens werpt ook het politieke een lange schaduw in haar songs. Er is verdeeldheid, rapt ze op de introtrack, en delen van de wereld leven nog stééds in apartheid. Toch is dit geen album over zwarte pijn, maar eerder een ode. Er is ‘Point And Kil’, een afrobeattrack over zwart verzet in samenwerking met de Britse Obongjayar. En ‘Woman’, een viering van de zwarte vrouw. Die track featuret Cleo Sol, die, zo weten we nu, ook onderdeel uitmaakte van de hyperpolitieke platen van het zwarte collectief SAULT. Dat SAULT-producer Inflo ook achter de nieuwe Simz plaat zit, maakt ook dat-ie vol zit met subtiele verwijzingen naar zwarte artiesten, van de soulvolle Smokey Robinson-sample op het lome ‘Two Worlds Apart’ tot de Fela-vibes op ‘Fear No Man’ en de Prince-esque synthrock van ‘Protect My Energy’. Te gekke tracks die, vooral met die band die ze in 2019 meenam naar WOO HAH!, op een festival als Down The Rabbit Hole zieltjes gaan winnen
Die sierlijke tracks mismatchen met de bombastische, orkestrale interludes. Die krikken het Disney-niveau omhoog met kitscherige spoken word-secties vol platitudes. Tegelijkertijd spreken ze van ambitie: al die clichématigheden over je hart volgen gaan uiteindelijk over haar, dat meisje dat als puber mixtapes uitdeelde op school, om maar de volgende hiphopster was, ondanks de tegenslagen waarmee ze moest dealen. Wat zij allang wist, daar moest ze anderen van overtuigen, zo rapt ze op ‘How Did You Get Here’. Maar met Sometimes I Might Be Introvert zet ze een mijlenverre stap.
Vanavond in 3voor12 Radio een uitgebreid interview met Little Simz.