LL19: Stapelgek Louis Cole stapelt zijn gekte gecontroleerd
Multi-instrumentalist met jazzband in skelettenpak krijgt 'we want more'-koor
Een slonzig type schuifelt het podium op, met een gigantische zonnebril, een broek met de afbeelding van een zak Cheetos Crunchy en een vaalgrijs shirt met de tekst ‘Fuck you you fucking fuck’. Hij is oprecht verbaasd dat er zowaar mensen zijn komen opdagen voor ‘‘The Breakfast Session’. Een uur later heeft Lowlands er een avantgarde jazz rollercoaster rit opzitten dwars door het hoofd van de multi-instrumentalist Louis Cole. Het eerste WE WANT MORE!-koor van de dag valt hem ten deel.
Louis Cole uit Los Angeles is onderdeel van het hiphop-electronica duo Knower, in zijn solowerk verkent hij meer funk en avantgardistische jazz. Niet een onlogische stap met zijn achtergrond als drummer. Naar Lowlands heeft hij de tien man/vrouw sterke ‘MEGA-formatie meegenomen, gekleed in skeletten pakken. Vooral met de vijfmansblazerssectie en twee achtergrond zangeressen/danseressen die in zijn dienst staan, heeft Cole het flink druk op het podium. Hij zingt, rapt, dirigeert, drumt, samplet en vindt zelfs nog tijd om mee te dansen.
Deze show is een soort flipperkast waarmee Louis Cole zijn publiek graag op het verkeerde been zet. Soms muzikaal, soms met tekst en anders doen de skelet-danseressen wel even een choreografie waarbij ze ritmisch op elkaar inslaan. Hij stelt al zijn muzikanten keurig voor zoals dat volgens de jazz-etiquette hoort, om vervolgens te verklaren: 'En dan nu het volgende liedje: 'Shit Festish'.' Er is een intermezzo met als thema dat hij zijn bankrekening niet durft te checken vanwege het waarschijnlijk lage saldo, liedjes over dat niets zeker is in het leven behalve dat er niets zeker is, en natuurlijk de nodige jazz solo’s van alle muzikanten. Maar telkens net voordat de boel lijkt te verzanden in muzikaal gefreakte versie van de Pac Man-tune, wordt de boel weer strak getrokken met een poppy refrein of een humoristische hook. Louis Cole is dan wel stapelgek, maar houdt de controle.
HET MOMENT:
Een lieflijke fluit solo die ineens ruim baan krijgt midden in het optreden, why the hell not. Alles kan bij Louis Cole.
Meer #LL19 in ons dossier vol voorpret, interviews, recensies, en sfeervideo's!