Heavywave, ontstaan in 2015 met destijds negen bands, als rauwe tegenhanger van Anywave, is ook nog helemaal 2024. Deze zaterdagavond staan er drie bands in Brogum, waarvan twee met Schouwse roots.

Gilmer, met bassist/zanger Emiel Gilijamse en drummer/zanger Lex Folmer, opent Heavywave met hun ‘Watch me’ en zet daarbij gelijk de toon voor deze avond. Stevig, melodieus en met een rauw randje. Zanger Emiel Gilijamse, afkomstig uit Renesse, heeft net zijn voet uit het gips- 7 weken geleden gebroken bij een val van het keldertrapje- maar wilde koste wat kost spelen op zijn ‘homeground.’ In zijn rolstoel geeft hij álles en dat van die voet vergeet hij bijna. Drummer Lex Folmer debuteerde twintig jaar geleden al op dit podium. Het publiek moet nog wat opwarmen, maar wordt meegenomen in het ‘treintje’ van bas en drums. Lekkere riffjes met een stonerachtige knipoog en ja: twee man is een band!

Het publiek heeft er zin in: Treehook installeert zich en zanger Maric doet alvast zijn schoenen uit. Het wordt weer een heerlijk spektakel, met scheurende geluiden, suspense, duisternis en dan gaat het helemaal los met ‘Ain’t the life.’ Lekker headbangen: daar heeft het publiek op gewacht. Veel nummers van het album ‘Lost the taste,’ uitgekomen in februari. Het hakkende drumgeluid van Swen Blikman, gitarist Lennart Verhaak die alles uit zijn instrumenten en gitaarpedalen wringt wat er maar in zit en dan frontman Maric de Ruiter, die de spanning op weet te bouwen. Alles kan op dit podium: even een handshake met de zanger en het vieren van een eenjarig liefdesjubileum op de bastonen van ‘Perfect Little Dream.’ Na wat een moment van bezinning lijkt, ontstaat er onontkoombaar een vette moshpit. Een grimmige feestsfeer en wat een energie! De classic ‘Sun Sets Too Soon’ is de afsluiter en de dynamiek tussen band en zaal loopt als een in gang gezet motortje verder. Doedelzakachtige tonen kunnen ook, zo horen we bij de afsluiting en dan nog een rondje zweterig rondhupsen: feest!  

Gilmer

Treehook

Gilmer

Aan Bongloard de eer dit af te ronden: er wordt gelijk al gedanst. Een heerlijke geluidsmuur met prachtige gitaarpartijen walst door Brogum. Een knipoog naar Engelse punk, Jannes van Kaam met een stem als een klok en veel onderling plezier. Een oproep tot dansen resulteert weer in die zweterige, bierovergoten moshpit. Een liedje voor een jarige eindigt met crowdsurfen van het publiek in de dansende menigte. Nog even aandacht voor het nieuwe album ‘Do You Think You’re Ready,’ met op de albumcover een foto genomen op Neeltje Jans. De avond eindigt met drie liedjes en op de spekgladde dansvloer voeren enthousiastelingen een soort ballet uit. Als dan toch eindelijk de laatste noot klinkt en dit heerlijke feest afgelopen blijkt, is dat even wennen na deze euforie.

Bongloard

Treehook

Bongloard