In 2020 vond dit festival voor de eerste keer plaats, maar dan als privéfeestje. “Door corona kon ik nergens spelen met mijn band,” legt organisator Jan de Koeijer (26) uit. “Toen maakten we er maar een privéfestival van hier op de boerderij.” Vorig jaar bedacht de familie De Koeijer dat het mooi zou zijn om meer mensen mee te laten genieten. Zo biedt dit festival een unieke kans om mensen uit de buurt en andere belangstellenden te verbinden met de boerderij, de polder daaromheen en de muziek. Kortom: welkom bij de familie De Koeijer, dit jaar voor de tweede keer. “We hebben gewoon de bands gekozen die we zelf leuk vinden. Én het is goed een podium te bieden voor andere bandjes,” legt Jan de line-up uit. Jan is trouwens degene die de boerderij gaat voortzetten: zijn opa en oma kochten het bedrijf na de Watersnoodramp en zijn vader Joop en oom Peter de Koeijer zijn de tweede generatie op dit bedrijf.
Op deze zonnige tweede zaterdagmiddag van augustus slaan ineens veel auto’s en fietsers een klein landweggetje nét voor Brouwershaven in: de Noordbosweg. Als je de dijk afrijdt, kom je op een uniek festivalterrein, vormgegeven met kuubkisten en strobalen en sfeervol aangekleed. Op de boerderij van de familie De Koeijer vindt voor de tweede keer het kleinschalige boerderijfestival ‘Buiten de Perken’ plaats. Er is livemuziek van diverse bands en daarnaast zijn er lezingen, excursies en lekker eten en drinken.
Aan Toby Manes de eer het festival te openen, met drie van zijn nummers. Deze 21-jarige Amsterdamse artiest, zoon van Paul de Leeuw, toerde tot nu toe met zijn vader en bracht eind mei zijn debuutsingle ‘Tonight’ uit. Ontroerend is ook het liedje dat hij opdraagt aan zijn oma- ze is zelfs bij het optreden. Daarnaast brengt hij een nummer gebaseerd op ‘You have been loved’ van George Michael, over de kracht van liefde: ‘The kind that makes devils cry.’
Op het tuinpodium is het daarna aan BDP Invites, de band met Jan de Koeijer op gitaar, om de stemming er verder in te brengen. Originele nummers waarin het plezier en de worstelingen van het leven langskomen. Daarna brengt de Schouwse band The Loose Fuse stevige rock covers op het hoofdpodium. “Gelukkig draagt bioboer Charl van de Sande hier ook op drums zijn steentje bij,” lacht presentator Jan, “want zo werken we als boeren ook samen. Op onze boerderij gebruiken we de mest van Charls koeien en zo vullen we elkaar aan.”
Naast genieten van de muziek is er tijd ingeruimd voor lezingen over de polder van Bommenede- in 1303 was hier bijvoorbeeld een zeeslag met de Vlamingen. Ook trekken er groepen belangstellenden het veld in met Joop de Koeijer, om zich te verdiepen in zoet water, zijn broer Peter vertelt over het boerenleven op de monumentale familieboerderij Mon Genie en Helle van der Roest weet alles van de bloemetjes en de bijtjes. ‘s Avonds is er een lezing in het Engels over genetische manipulatie.
De Utrechtse indieband Bitterlemon brengt prachtig gitaarwerk en ook stevigere nummers, waarbij al lekker gedanst wordt. Met Rommelhond wordt de ware festivalsfeer neergezet: heerlijk ongecompliceerde Nederlandstalige rammelfolk, met teksten over de dingen die het leven mooi of moeilijk maken. De band eindigt midden tussen het publiek.
In de kleine tent staat singer-songwriter Gewoon Johan uit Den Bosch en hij geeft het publiek een dosis zelfhulp mee: ‘Doe je ding’ is zijn boodschap, naast kanttekeningen bij maatschappelijke verschijnselen als Thuisbezorgd. “Gratis? Hoe dan!” zingt het publiek mee.
I’m with stupid uit Utrecht brengt vrolijke reggaerock/ska, met verrassende woordspelingen en versnellingen waarbij het publiek helemaal meegaat. “Als je kan skanken, moet je ‘m skanken’ en inderdaad: bij heel wat enthousiastelingen komt dat typische ska-dansje ineens weer boven. Vervolgens is het een thuiswedstrijd voor de in Zonnemaire geboren René Geelhoed met zijn band VOS- met dit keer Lennert Goemans op drums. “Muziek die klinkt alsof Henny Vrienten van Doe Maar bij The Beatles in de studio is beland,” quoot Jan de Koeijer een recensie, maar daarmee doen we René’s eigen geluid tekort. Liedjes over kleine en grote levensfeiten, liefde, vrijheid en de Zeeuwse bakermat passeren en natuurlijk zingt het publiek luid ‘papaparara’ mee als hij “Ga je met me mee naar Zeeland” zingt. Er ontstaat zelfs een heuse mosh pit na het nummer “Dansen in de disco.”
Buiten de Perken sluit af met DJ Rubs in de schuur en op het podium de Almeers/Amsterdamse band Resonance. Nu eens loepzuiver, dan met distortion, klinkt de band met zanger Daniël de Zwart als een kruising tussen Jeff Buckley en Radiohead. Die grote verbondenheid tussen mensen, daarmee zit het wel goed en het sfeertje is uiterst relaxt. Zelfs een veldmuis die tussen het publiek loopt zorgt niet voor commotie en als enthousiaste bassist Jip de Vries zijn basgitaar weet te ontpluggen, wordt ook dat samen met het publiek opgelost. “We spelen het refrein gewoon nog een keer,” reageert zanger Daniël.
“Morgen om 9 uur beginnen we op de camping met yoga,” sluit Jan de Koeijer de dienstmededelingen af. Het bleef nog lang gezellig in Zonnemaire. En morgen? Dan gaan ze alweer plannen maken voor het festival van volgend jaar.