Vestrock werkt wel vaker samen met Dauwpop als het om de programmering gaat. Beide festivals hebben headliners Franz Ferdinand en The Prodigy binnengehaald. Op deze manier kan een middelgroot festival toch een grote headliner binnen halen. Het festivalterrein zelf heeft enkele aanpassingen gekregen. De tent is vergroot en heeft nu het uiterlijk van een hangar, het hoofdpodium is verhoogd en er is een klein theater neergezet. De Kapel is dit jaar ook weer present en een klein draaiorgel geeft een podium aan diverse dj's. Voor verveling is er ook dit jaar geen plaats.
Het festival opent, net als anderen jaren met jong talent. Desmond Dandies won eerder nog de Vestrockrally en mag het festival openen. De band maakt muziek met het geluid van Equal Idiots en SONS, maar dan met een 60's sausje. Een lekker begin.
In de tent opent de Zeeuws-Vlaamse band Indigo Pastel. Al hebben in de loop der jaren verschillende bandleden de provincie verlaten, ze hebben elkaar wel gevonden in de muziek. Wat is dit een vette act! Deze dreampop-rockband heeft veel weg van de sound van Leonard Cohen met een vleugje Idles. Het optreden zelf is net zo uiteenlopend. Al snel zoekt zanger Tim Roos contact met het publiek en gaat de menigte in. Hij schreeuwt het als het ware uit en band dreunt lekker door. Wat is dit tof! Eind augustus verschijnt het debuutalbum van Indigo Pastel.
Het is ideaal festivalweer, wat dat betreft kan Vestrock nu al niet meer stuk. Vandaag gaan we op ontdekking in De Kapel en zoeken we nostalgie op het hoofdpodium.
De Britse rockers van The Native spelen vervolgens in de tent. Deze act speelt hun laatste show van hun tournee. De sound is oké, het enthousiasme van de band ook, maar overtuigen doen ze helaas niet.
In de Kapel komt het feestje wel los bij Cardboard. De band breekt daar de boel bijna af. Onvervalste Rock uit de straten van West-London met een echte punk-attitude. Even later zien we ook indiepopband Coach Party van de Isle of Wight. Deze heeft een vergelijkbaar geluid als eilandgenoten Wet Leg. Ze tourden niet voor niets met deze band door Europa. Alleen Coach Party is wel de brave van de twee, het ontbreekt aan sexappeal wat bij Wet Leg wel aanwezig is.
Drukte van jewelste bij het hoofdpodium voor JOOST en Antoon. De Junior-middag van Vestrock is vandaag geprogrammeerd lijkt het wel. Het gros van het publiek komt maar net boven de barriers uit. Joost Klein is naar Hulst afgereisd met zijn Fryslandpop. Hij weet met zijn act het veld, voornamelijk gevuld met minderjarige Vestrockers die met hun telefoon in de hand het hele concert vastleggen. Hij weet er zelfs nog een wall of death te organiseren. Antoon doet het even later iets rustiger aan met zijn zoetsappige popliedjes.
In de tent is het tijd voor Belpop, namelijk Intergalactic Lovers. Deze Belgische formatie stond al eerder in 2014 ook op Vestrock en mag weer terugkomen. Wat een heerlijke band is dit! Intergalactic Lovers laat je meezingen, dansen en betoveren. De teksten, gezongen door Lara Chedraoui, dringen diep bij het publiek naar binnen en tijdens ‘Crushing’ vallen bij meerdere Vestrockers de tranen. Uiteraard bevat deze set nog enkele classics zoals ‘Between the Lines’, ‘Northern Road’ en ‘Bruises’. Wonderschoon!
Later deze avond zijn vrijwel alle ogen gericht op het hoofdpodium. De Schotse formatie Franz Ferdinand is afgereisd naar Vestrock en Dauwpop, om vervolgens door te vliegen naar New York. In de line-up zien we twee verrassingen, er zit een nieuwe drumster achter de drumkit en gitarist/zanger Nick McCarthy is vervangen door gitarist Dino Bardot. De band speelt strak, zanger Alex Kapranos danst over het podium klimt bovenop een gitaarversterker en is king of the town. Hits na hits komen voorbij, als knipoog naar hun onlangs uitgebrachte greatest-hits-album.
Scooter. Een beetje vreemd, maar wel lekker, mag gerust gezegd worden. Terug naar de jaren van weleer, toen de hardcore en ravemuziek helemaal de bom was. Het publiek is inmiddels volwassen en is het meer een nostalgisch weerzien met een flinke vuurshow, confetti en het nodige lichtspektakel. De zanger wordt geflankeerd door twee toetsenisten die de classic beats verzorgen. Over de jaren zijn de toetsenisten al meerdere keren vervangen en is alleen zanger H.P. Baxxter nog het originele lid. Het is dan ook vooral hij, die samen met de danseressen de show maakt. En wat voor show is het. Of het nu kunst of kitsch is, doet er niet toe, feest is het!