Na een, volgens de organisatie, goedbezochte dance-avond op vrijdagavond, start de zaterdag van Weitjerock met fikse regenbuien die zo nu en dan de festivalweide aandoen. Gelukkig trekt het later op de middag weg en maakt het plaats voor de zon. Voor het eerst in de geschiedenis van Weitjerock is er een camping even verderop opgebouwd.
De organisatie van Weitjerock heeft zich vastgehouden aan hetzelfde concept als vorig jaar. Wisselend tussen de tent (Tivoli) en het buitenpodium (Maurits) vinden er optredens plaats en is er nog een kleine tent voor een kinderprogramma en later op de avond nog een silent-disco voor de liefhebber. Het muziekprogramma kent een willekeur aan jong talent en acts met jarenlange ervaring. De prijs voor een vers getapt biertje; 3,30 euro.
Het festival Weitjerock bij IJzendijke maakt zich op voor haar negende editie. Voor het tweede jaar op rij een tweedaags-festival met op vrijdagavond diverse dance-acts als Joost van Bellen en PUSH. Wij zijn erbij op de zaterdag van Weitjerock met voornamelijk Belgische acts op het affiche.
Het festival opent zaterdagmiddag met Rosann, die samen met haar bandleden, een thuiswedstrijd speelt. Al vroeg in de middag weet ze toch de tent te vullen en het publiek beweegt mee op de Nederlandstalige popliedjes van de Zeeuws-Vlaamse zangeres. Mooie liedjes met her en der een uitspatting van de band, waardoor de aandacht erbij blijft. Bij de mainstage (Maurits) staat Sonic Whip in de startblokken. Zij wonnen de online competitie van Weitjerock en mogen de Maurits openen. Deze rockers uit Nijmegen spelen rock a la Queen of the Stone Age en Alice In Chains. Het rockt aardig door, de gebroeders Bevelander willen graag, maar het komt nog niet echt over bij het publiek. Ook valt de band veelal terug in hetzelfde.
Terug de tent in voor de eerste Belgische act van de dag; Kids With Buns. Deze band bestaat uit Marie Van Uytvanck en Amber Piddington, aangevuld met drums en synths/bass. Wonnen ze eerder nog HUMO's Rockrally, staan ze dit seizoen op Down The Rabbit Hole en Pukkelpop. Met hun zelfgenoemde 'bedroomindiepop' droomt het Weitjerock-publiek even weg en gaat mee met de gitaarklanken. Wat is dit tof! De dames zijn goed op elkaar ingespeeld, evenals met de andere bandleden, en laat even iedereen in hun eigen wereldje. Op het veld had Kids With Buns niet het gewenste effect gecreëerd, maar hier in de tent pas het perfect. Een show met visuals op de achtergrond zou nog een mooie toevoeging zijn, al is dit een pareltje om mee te maken. Magnifiek. Volgend jaar op Werchter?
Terug het veld op voor iets meer reuring; Elephant. Ook deze groep muzikanten is nog niet zo heel lang bezig en hebben een bescheiden hitje te pakken met 'Hometown' en zijn uitgeroepen tot NPO 3FM Talent. Heerlijke muziek om te luisteren. Helaas valt het optreden letterlijk in het water, als het meermaals gaat regenen. Het aanwezige publiek bekijkt het optreden vanaf een afstandje.
Mayorga is wederom een act om in de gaten te houden. Deze Belgische formatie won eerder de Nieuwe Lichting 2023 en speelde dit jaar op Rock Werchter. Mayorga draait om gitariste en zangeres Helena Mayorga Paredes. Het is allemaal net een tandje harder dan de vorige acts, maar boeiend om te blijven luisteren is het met vlagen. Bij School is Cool daarintegen gebeurt er wel degelijk meer. Deze wederom Belgische act is terug van weggeweest en laat even weten dat ze er nog zijn en dat ze het muziek maken nog onder de knie hebben. Naast hun hits van weleer is er ook nog een huwelijksaanzoek tussen twee Weitjerockers en is het feest compleet.
Mayorga
Kids With Buns
Rosann
De zuiderburen zijn nog steeds aan zet. In de tent (Tivoli genoemd) staat RHEA op de bühne. Eerder speelde deze band dit seizoen al op Klomppop en vorig jaar nog op Vestrock en in Kaffee 't Hof. Kortom; geen onbekende in het Zeeuwse. RHEA maakt rechtoe-rechtaan rock en er valt wederom weinig spannends te ontdekken bij deze band. Gitarist Guilliaume Lamont pakt meermaals zijn moment en maakt er zijn show van. Blijft er toch nog wat boeiends over om naar te kijken. Terug naar de Maurits voor ritmisch meesterwerk. SLOPER is aan zet! SLOPER bestaat voornamelijk uit Cesar Zuiderwijk en Mario Goossens, aangevuld met gitarist en zanger. Het speelplezier spat er vanaf en menig ander muzikant uit het slagwerk heeft het nakijken. De liedjes zijn niet zo bijzonder, maar het speelplezier, het elkaar plagend (drummers onderling) en de gitaarsolo's van de gitarist maken het een tof optreden. Nog een stukje nostalgie; Van Dik Hout! Met meerdere hits op hun naam uit het verleden, zoals 'Stil in mij' en 'Mijn Houten Hart' is het een meezingfestijn. Uiteraard blijft het binnen de gebaande paden. Ook nog Dylan's en Adele's cover 'Als jij mijn liefde voelt' (Make you feel my love) komt nog voorbij. Of ze ooit nog zo'n kneiter van een hit als 'Stil in mij' gaan maken? Hopelijk wel, want het publiek is er zeker klaar voor.
Het Belgische Balthazar houdt zich dit seizoen rustig als het gaat om optredens. Daarom is er ruimte voor de projecten naast deze band, waaronder voor Warhaus. De verwachtingen bij het publiek zijn hoog. Het avondzonnetje schijnt, de mosselen en oesters zijn al geproefd en het publiek is er klaar voor. Muzikaal zit het meer dan prima in elkaar (wie verzint er een draaiorgel als introductie?!), en is Maartne Devoldere de charmeur van de band. Echter komt het vanavond niet echt uit de verf. De onlangs verschenen plaat is fantastisch, maar hier op Weitjerock komt Warhaus niet tot zijn recht. Andere, inmiddels alsmaar groeinde act is The Haunted Youth. Deze Belgische act gaf op Rock Werchter een zeer sterk optreden weg en Stuidio Brussel maakte er nog een reportage/interview van met een serieuze ondertoon. Geplaceerd in de Tivoli is het zeer aangenaam vertoeven met de klanken van The Haunted Youth. Deze Belgen nemen het publiek mee in hun eigen brein en dwalen als het ware op de melancholische klanken. Wat is dit vet!
Een van de headliners en afsluiter dit jaar is Rondé. Ooit begonnen als band bij de Herman Brood Academie en sindsdien is het snel gegaan. 'Hard work pays off' zegt men weleens. Hun show bestaat voornamelijk uit hitjes knallen als 'Run' en 'Bright Eyes'. Prima uitgebalanceerde geproduceerde popliedjes, gemaakt voor het grote publiek. Tussen de grotere hits maakt de band ook ruimte om een liedje semi-akoestisch te spelen. Een leuk intermezzo. Echter; om Rondé nou de gedroomde headliner van dit jaar te noemen, valt over te discussiëren. Met 'Hard To Say Goodbye' neemt de band afscheid van Weitjerock. De echte afsluiter is voor Coloray. Deze elektronische-act stond eerder nog op Lowlands en bracht onlangs nog nieuw werk uit.
Weitjerock kan terugkijken op een goedbezochte editie met een flinke reeks aan Belgische acts (die het naar ons inziens beter deden dan onze Nederlandse delegatie), een goede sfeer en voor ieder wat wils.
Voor in de agenda; 26 en 27 juli 2024 is de tiende editie van Weitjerock. Tot volgend jaar!