Wilson A. uit Haarlem is een verrassend leuk voorprogramma. Met de branie en nonchalance die je van Car Seat Headrest kan verwachten geeft de band je een inkijk in het alledaagse. Vreselijke managers in een koffietent, het leven als artiest. Wilson A. speelt strak, is geloofwaardig en heeft alles in huis om na één nummer het publiek al naar de voorkant van het podium te laten schuifelen. Goeie baslijnen, sarcasme en puntige riffs: Wilson A. laat een uitstekende band zien.
Grote Geelstaart mag als huidige winnaar van de T-Strijd ook het voorprogramma doen voor Iguana Death Cult. De huidige streak van het winnen van bandcompetities (T-Strijd, Spectra) heeft de band een hoop zelfvertrouwen gegeven en dat laten de gasten dan ook zien. Het experiment wordt meer en meer opgezocht en dat levert soms briljante momenten op. Bij vlagen kan je niet anders dan je ogen uitkijken, Grote Geelstaart weet tot op de seconde precies wat ze moeten doen, lijken hun instrumenten écht heel goed te kennen en weten het publiek weg te blazen. Toch zit Grote Geelstaart zichzelf ook nog geregeld tegen. Waar de band soms een goed idee hebben en uitvoeren, willen ze te graag nog iets toevoegen, waardoor ze abrupt een andere kant op schieten, het opgebouwde momentum in de steek gelaten. Hoe dan ook, Grote Geelstaart is en blijft een band om in de gaten te houden.
Garagerockers Iguana Death Cult keren terug in de spotlight met hun nieuwe derde plaat ‘Echo Palace’. Net voor de feestdagen keert de band uit Willemstad terug naar de plek waar ze tien jaar geleden de T-Strijd wonnen als Collapsing New People. Het voorprogramma komt van Wilson A. en Grote Geelstaart.
Iguana Death Cult dan. Net voor de covid-crisis speelde de band een legendarische thuiswedstrijd op Popmonument Willemstad, nu staan ze terug op het podium waar ze onder oude naam Collapsing New People de T-Strijd wonnen. De nieuwe plaat ‘Echo Palace’, gereleased onder Amerikaans label Innovative Leisure heeft ze ook al een sessie opgeleverd bij het toonaangevende KEXP. Nu, terug in Brabant hebben ze een zaal vol bekenden en hoge verwachtingen. Het duurt maar één nummer om de verwachtingen in te lossen.
Hetgeen wat Iguana Death Cult zo uniek en herkenbaar maakt is hoe goed ze de stemmen voor elkaar hebben. De garagerock wordt ondersteund door lage masculiene stemmen, waarbij de samenzang richting oerkreten weet te gaan. Dat in combinatie met southern rock en garage heb je een band die op de juiste plek en de juiste tijd een tikkende tijdbom in werking zet. En jawel hoor, daar vliegen de eerste mensen elkaar al in de haren, het duurde maar een paar minuten voor de permanente pit zich voor deed. Waar Iguana Death Cult het op vorige platen het nog wel eens rustig aan deed (surfrock op de eerste en slacker op de tweede plaat) gaat het bij de nieuwe nummers met volle kracht vooruit. En zo is ‘Echo Palace’ in zijn geheel door Gebouw-T geknald voor je het weet. Het nieuwe album is live bog beter dan op plaat en een genot voor het oor. De thuiswedstrijd is geslaagd en iedereen kan met piepende oren, uh, banden naar huis voor de feestdagen.