Eindelijk is ook Anywave Festival weer na drie jaar terug! het buitenterrein en de zaal van Poppodium Brogum aan de Julianastraat te Zierikzee zijn weer omgetoverd tot festivalterrein voor vier dagen vertier voor jong en oud. Wij waren erbij op de vrijdag en zaterdag.

Vrijdag

Na een kindermiddag op woensdag en een tribute-avond op donderdagavond is het vanavond de beurt aan de tieners en andere liefhebbers van Anywave. Speciaal voor de jonge doelgroep zijn hiphoppers Josylvio en ADF Samski. Met al hun mobieltjes in de lucht, live gaan via Instagram om zo hun favoriet te zien. De jeugd ging in ieder geval helemaal los en niks is meer te gek voor in de Anywave-tent. De Haagse groep De Kraaien is ook afgezakt naar Zierikzee. Zij krijgen het voor elkaar om gemaskerd en al de jongere én oudere generatie te entertainen.  Een uitleg over wat het verschil is tussen een moshpit en een cirkelpit, liters drank en vooral een hoop plezier. Tegen het eind mag een groot deel van het publiek nog het podium op komen om mee te dansen. Kortom; feest compleet.

De Kraaien

Josylvio

In de zaal gaat het er net wat serieuzer aan toe. De local heroes van Treehook staan op het affiche. Het is al even geleden dat de Schouwenaren op een podium stonden. Tijdens de periode rondom het welbekende virus heeft Treehook gewerkt aan nieuw materiaal. Dat nieuwe materiaal bevat veel meer elektronische invloeden, maar wat is dit vet! De band zelf gaat ook helemaal tot het einde, net als het publiek wat wordt opgezweept. Zeer benieuwd naar die nieuwe plaat!

Later is de beurt aan Smelly Kitchen in de zaal. Met een reeks aan eigen werk speelt deze immense band met blazerssectie, ritme, percussie en meer. Het past maar net op het podium, al deert niemand dat iets. Halverwege de set besluit de saxofonist op het orgel te klimmen en speelt daar zijn solo, alsof er niks aan de hand is.
Afsluiter van de dag is voor de heren uit Tilburg, Rotterdam, Veenendaal en daarbuiten; The Kik! Met hun Eurovisie Songfestival-hertalingen toert de band langs de theaters en in hun set vanavond op Anywave staan ook wat hertalingen. Meezingen met ‘Rotterdam’ en ‘Simone’ als het hertaalde liedje ‘Huilen bij jou’ van Chef’ Special ‘In Your Arms’. Te gek om die band te zien spelen met een hoop voor de hand liggende grappen, maar vooral de zin om te spelen en te vermaken. Prima afsluiter van de Anywave-vrijdag!

Zaterdag

De laatste dag Anywave is aangebroken en is vandaag, net als elke zaterdag van Anywave, gratis te bezoeken. Een aantal vrijwilligers en bezoekers lopen nog met de kater van gisteren rond, al zakt die snel weg met het goede weer en zonnetje wat schijnt. De band M!SSGUIDED opent de festivaldag op het terrein achter de zaal. Deze jonge groep muzikanten speelt met een eigen nummer en gaat daarna over op een rijtje covers. In de zaal is het aan Band X, een Schouwse formatie die na jaren weer terugkeert en elkaar weer hebben gevonden. Ze openen met The Cure ‘A Forest’, om verder nog tig covers te spelen. Rebound Rock speelt later ook in de zaal en maakt er ook een cover-uurtje van. Daar is het op den duur zo druk dat de zaal te klein is voor de meute publiek wat graag een kijkje wil nemen.

Missguided

Rebound Rock

In de tent is het na Band X tijd voor powerrocktrio Skallebieter. Rechttoe-rechtaan rock uit Urk. Het gaat stevig tekeer en voornamelijk de drummer van dit trio valt op met zijn bewegingen en strakke drums. Even later zien wij hier ook de Zeeuwse indierockband PEER. Ook zij kruipen, na een lange periode weer het podium op. Het optreden van de band is oké, maar er valt weinig spannends te ontdekken. Via hun sociale media liet de band weten bezig te zijn met nieuw werk. In de zaal is rocktrio Charades aan zet voor een thuiswedstrijd. Ook zij hebben, net als Treehook en PEER, de afgelopen periode gewerkt aan nieuw werk en laten dat maar al te graag horen. De nieuwe tracks zijn in lijn met het oudere werk, al is het allemaal net wat ruiger. Vet!

Een tikje harder en eigenlijk de headliner van de zaterdagavond is punkrockband Tusky. Tusky is ontstaan uit het ter ziele gegane John Coffey. Wat is dit vet! Al vanaf het begin van hun show gaat het los. Een wall of death, circle pit, crowdsurfers en een stagediver; kortom; alle registers gaan open. Is dit alles? Tegen het eind wilt de zanger, Vladimir Stevic zelf ook nog even voelen om het publiek in de ogen te kunnen kijken en klimt van het podium af. Met wat hulp weet hij de show door te zetten, terwijl het publiek nog eens flink losgaat. Uitgeput ligt hij op het podium als het laatste akkoord slaat. Voor wie nog energie over heeft speelt in de zaal Banda Matatu. Voornamelijk instrumentale wereldmuziek, wat eigenlijk een vreemde eend in het programma is, al blijkt een beetje vreemd ook wel lekker. Coverband Bad Hair Day sluit het festival in de tent met een reeks covers af.