Tull en ‘t Waal, een idyllisch dorp aan de Lek. Onder de rook van Utrecht. Een serene plaats waar slechts het suizen van de snelweg onoverkomelijk is. Het dorp is via een kronkeldijk bereikbaar, de band staat het verkeer te regelen en wijst netjes de parkeerplaats aan. Buiten ruikt het naar herfst en Nieuwegein. De kiezels van het sfeervol verlichte kerkenpad kraken ouderwets onder de schoenen. We worden naar het huis gedirigeerd. Het huis naast het kerkje. De plaats waar iedereen ontvangen wordt. Het is er behaaglijk en huiselijk. Twee loebassen van honden komen zich voorstellen aan het publiek dat langzaam binnendruppelt. Er is koffie. En taart! Want deze avond is een viering. De sfeer is de hele avond lekker los, maar niet uitbundig. Daar is ook de muziek van This Beautiful Mess niet naar. De dromerige indie rock heeft toch altijd een mooie maar serieuze ondertoon.Veel familie vrienden en bekenden zijn afgereisd en ook een aantal fans van het eerste uur schuiven aan in de kerkbanken van het sfeervolle kerkje waar de hoogmis zich voltrekt. De band geeft in een dik uur een mooie bloemlezing van haar oeuvre. In zo'n intieme setting wordt ook nogmaals duidelijk wat voor goede muzikanten de bandleden zijn.
Het Zeeuws gefundeerde This Beautiful Mess heeft dit jaar hun nieuwe plaat 'Second Mountain Songs' uitgebracht. Voor de vroege bestellers stond nog een officiële releaseshow klaar. Covid vertraagde alle plannen maar zaterdag was het dan zo ver. Een klein publiek genoot van een exclusieve show op een prachtige plek. In het knusse kerkje van Tull en ‘t Waal was het genieten. En wij waren er bij.
De immer charismatische frontman Arjen van Wijk trekt zich haast binnenstebuiten bij de nieuwe nummers van 'Second Mountain Songs', die allemaal de revu passeren. Of het nu het fragiele 'At Ease With the Chaos of Our Time' is of het meer melancholische 'Lent (Before The Joy Came In)', het wordt allemaal met evenveel enthousiasme gebracht. De emotie is puur en oprecht. De sfeer onder de preekstoel, waar de band heeft post gevat, is ontspannen. Het is oprecht leuk om naar deze band te kijken. Tijdens de show gaan er wat kleine dingen fout, maar wie maalt er om. De 'TBM-familie' draagt de groep op handen, Let eens op bassist Stefan van Maurik. Aanwezig en toch op de achtergrond zet hij zijn partijen neer samen met drummer Rene de Vries. Gedreven en strak. Gitarist Axel Kabboord pakt zijn moment in de nieuwe single 'Bright Abyss', de The Cure cover 'Love Song’ en tijdens publiekslieveling 'Wood for Trees', welke op vele verzoek twee keer langskomt.
Natuurlijk vraagt een kerk om samenzang en die komt er ook. Onder leiding van toetseniste Lydia van Maurik zingt de hele kerk “Its Not Your Fault” tweestemmig tijdens 'Al the Leaves Fly for Us'. Het is een van de vele mooie momenten tijdens de show.
De band is dankbaar voor deze avond en benadrukt dat meerdere keren. Want ze hadden zelf ook niet gedacht dat er na het 'Away With the Swine' album uit 2006 zoveel jaar later toch nog een album zou komen. Dat er nog altijd mensen wereldwijd belangstelling voor hebben is haast niet te bevatten vindt de groep. Maar toch is het niet zo heel gek. This Beautiful Mess maakt gewoon erg goede nummers. Mensen worden er door geraakt. De band heeft een verhaal en weet heus wel dat er naar ze geluisterd wordt. In een kleine setting als deze, maar ook in minder intieme popzalen en op grote festivals. Uniek in elke vezel en vasthoudend aan het hoger doel. 'Bethesda' wordt de onofficiële afsluiter van de avond, nog gevolgd door de poëtische hymne 'People Get Ready'. Een nummer dat nazoemt in je hoofd als je naar buiten loopt, het krakende kerkenpad weer af. Het huis in voor de nazit, of terug de auto in. Met een hart vol vreugde en hoofd vol mooie liedjes.
Zaterdag 13 november a.s speelt de band weer in Zeeland, In de Grote Kerk van Veere om precies te zijn.