Dit concert stond eigenlijk al gepland in het voorjaar van 2020, toen zoals bekend corona roet in het eten gooide. Met een nieuwe coronapiek en twee uitgestelde andere concerten (bluesavond en Stones-tributeband Undercover) wilde de Piek dit concert toch graag laten doorgaan. Dus werd het programma omgegooid naar een middagconcert met een beperkt publiek, mondkapjes en zitplaatsen. Organisatoren waren Andre Moehijam en Janne Buurman, ooit bandgenoten van de broers.
Vlissingen kende met name in de jaren ’70 en ’80 een levendige pop-/rockscene. De broers Sibbald speelden in Walcherse formaties Papa Long John & the Small Ones, Chips, The Dog, Neighbour en Balls. Ze speelden ook buiten de provincie, tot aan Amsterdam toe.
Hun nazaten Patrick Sibbald (zoon van Chris) en Julian Sibbald (zoon van Guus) namen ook deel aan het muzikaal eerbetoon, evenals band- en generatiegenoten André Moehijam (gitaar), Rene de Muynck (toetsen, zang), Norman Verhagen (drums), Hans (Walraven (drums) en last but not least Brian Quite, gitaarkoning (Stormbringer, The Cave). Voor hem en nogal wat Vlissingse medemuzikanten waren de broers Sibbald belangrijke leermeesters en inspiratiebronnen.
De bezetting tijdens de eerste set bestond uit Julian Sibbald op gitaar, Rene de Muynck op zang en toetsen, Patrick Sibbald op bas en de intussen ook al bijna legendarische Hans Walraven op drums. Zij speelden onder meer een versie van Voodoo Chile.
Hierna trad Balls op, met Brian Quite en Andre Moehijam (gitaren), opnieuw leadzanger Rene de Muynck en bassist Patrick Sibbald en drummer Norman Verhagen. De broers Sibbald speelden beiden in de originele bezetting van deze rockband, gevolgd door JayBee Silverfox & His Allstar Free Radicals, wat alleen een wisseling van leadzanger (nu Janne Buurman) betekende.
Wat opviel was hoe goed deze mannen op elkaar ingespeeld zijn. Hoewel bij de meesten de jaren zichtbaar zijn gaan tellen, was dat niet hoorbaar. Met name Quite en Moehijam wisselden moeiteloos stuivertje onderling en speelden mooie dubbele solo’s a la Thin Lizzy. De invloeden van tijdgenoten Herman Brood and his Wild Romance en Vitesse waren hoorbaar. Bassist Patrick Sibbald en drummer Norman Verhagen legden een solide, maar vooral energieke basis.
Zoals te verwachten was het publiek overwegend wat ouder. De hoogtijdagen van de broers liggen al even achter ons. Niettemin was het erg gezellig en viel er muzikaal genoeg te genieten.