Als referentiekader noemt Indigo Pastel namen als filmmaker Wong Kar-Wai en fotografe Nan Goldin. “Wat ik heb geprobeerd te doen in de biografie, is onze muziek zo beeldend mogelijk te maken. Het gros van onze bandleden komt uit Zeeuws-Vlaanderen en ik heb zelf ook eigenlijk het gros van de eerste lading van muziek geschreven, toen ik weer terug in Terneuzen woonde. Dus in mijn muziek zit een heel erg romantisch beeld van Zeeuws-Vlaanderen. Won-Kar Wai is een regisseur die hele mooie shots maakt en hele mooie sfeer van het Chinese stadsleven laat zien. Met heel veel neon, donker en tragiek. We hebben die regisseur gebruikt om de tederheid die in onze muziek zit nog verder uit te diepen.” De verwijzing naar Nan Goldin, die bekend staat om haar fotografie van de subculturen in New York waar seks, drugs en rock ’n roll dagelijkse kost was, komt van gitarist Sander die zelf ook fotograaf is. Juist de sereniteit en tederheid die in haar fotografie naar voren komt is wat de band bindt aan deze referentie.
De eerste single, ‘Faith’ komt deze vrijdag uit. Dit nummer ontstond spontaan toen Tim samen met kunstenaar Vincent van Leeuwen en barman Maico van de Berg in de binnenstad van Terneuzen woonde. “Ik denk dat ‘Faith’ net is geschreven voordat ik in de burn-out belandde, maar wel in de aanloop daar naartoe. Het is in die zin ook wel profetisch.”
Het nummer lijkt in eerste instantie easy listening, maar heeft een diepe betekenis. Als je naar de tekst luistert wordt je meegezogen in een melancholische energie. De kracht vinden om door te gaan, maar toch weer in de rabbithole van depressie raken, om vervolgens een lichtpuntje te zien en weer door te gaan. Het nummer blijft in je hoofd hangen en maakt je weemoedig. En dat is precies wat de band wilde neerzetten. Juist de ervaring met een burn-out en vervolgens de pandemie heeft Tim als muze gebruikt voor deze track. “Het moest een Trojaans paard zijn. Dat het heel makkelijk klinkt terwijl het stiekem een heel klein beetje naar is. Het is een heel ongezond liefdesliedje, wil ik bijna zeggen, maar niet perse naar een persoon toe.”