Presentatie album Sentinel van Deleyaman in de Piek Presentatie album Sentinel van Deleyaman in de Piek

Dankzij hun vriendschap met bestuurslid Henk Postma van de Piek heeft Deleyaman een speciaal plekje in z’n hart voor de Vlissingse concertzaal. Vandaar ook dat zij hier hun nieuwe plaat 'Sentinel' presenteerde. Een mooie opsteker voor de met sluiting bedreigde zaal. De opkomst was heel behoorlijk. De volgende dag speelde de band in Brussel.

Deleyaman werd opgericht in Normandië in 2000. Hun stijl is wat lastig te omschrijven, maar naast wereldmuziek en Armeense volksmuziek lijkt de invloed van Leonard Cohen onmiskenbaar. Op hun nieuwe album 'Sentinel' levert ook Brendan Perry van het muzikaal verwante Dead Can Dance een gastbijdrage. De invloed van Franse chansons doet zich dan weer gelden in de zang van Béatrice Valentin. De band leverde ook al eens soundtracks. Daar leent zich deze muziek uitstekend voor.

De meeste songs worden gezongen door zanger-gitarist Aret Madilian. Zijn donkerbruine stemgeluid wordt afgewisseld met de wat hese stem van toetseniste Béatrice Valentin. Gerard Madilian schittert mooi gedoseerd op de duduk, een Armeens blaasinstrument van abrikozenhout, waar hij Oosterse melodieën uit tovert. Guillaume Leprovost speelt hoofdzakelijk basgitaar, maar ook elektrisch gitaar, baritongitaar en ook vioolpartijen op een speciale elektrische gitaar.

Het resultaat is bij tijd en wijle betoverend, niet in de laatste plaats door de geprojecteerde beelden achter de band. Uiteraard kwam vrijdagavond het complete album voorbij. De teksten worden afwisselend in het Engels en Frans gebracht.

Als kritiek zou je kunnen aanvoeren dat het gebruik van een drumcomputer de bandsound soms wat van levendigheid beroofde. Op moment dat Madilian een oosterse trommel pakt komt de zaal gelijk wat meer tot leven. En in alle muzikale vakmanschap, verstilling en schoonheid mist de band een beetje de waanzin die een optreden uittilt boven de cd.

Toch was het een mooie, bijzondere avond. De bandleden kwamen nog even de zaal in na afloop, toen al het grootste deel van het publiek weg was, om de restende mensen even te groeten. Muziek voor films die nog moeten worden gemaakt.