Het is al vroeg druk op de festivalocatie. Veel bezoekers zijn toch erg benieuwd naar de formatie Bloedhond. Een lokale band en nu eindelijk voor het eerst ook in de buurt op een podium. Hun minimalistische (drums, gitaar, zang) crust punk, of grind - of wat het dan ook mag zijn - valt in de smaak. Zanger David de Ridder zorgt direct voor publieksparticipatie door meer in de zaal dan op het podium te staan. Tot groot vermaak van velen. Gastbassist Jos van den Branden doet mee in twee Exploited covers. Maar eerlijk: echt veel toegevoegde muzikale waarde heeft het niet. De gekkebekkenshow is er wel goed mee. ‘Preaching Lies & Spreading Diseases’ is de Bloedhond slogan. Dat is vandaag wel dik gelukt. Puik optreden, de kop is er af.
Kashfest nummer tien kan de boeken in als een geslaagde editie. Met veel verschillende stijlen harde noten om te kraken, was het variatie troef in The Lane in Oostburg. Ook 3VOOR12/Zeeland nam een kijkje in de knusse zaal achter het café.
De hardcorefans worden op hun wenken bediend door Getsome uit Den Haag. De groep legt een partij furieuze hardcore op de mat. Veel beleving, veel agressie maar ook veel melodie. Als is dat het lichtpuntje dat toch door de berg pijn en frustratie heen weet de breken.
Dé band van de dag wordt toch wel verrassend Caerus. De melodieuze metalformatie uit Terneuzen kan wel eens wat wisselvallig zijn, maar vandaag valt alles op z’n plek. De groep heeft een mooi open geluid en is zo strak als een snaar. Alle bandleden willen gitarist Jeffrey van Splunder, die zijn laatste Caerus-show speelt, duidelijk een passend afscheid geven. Het is een show die slaagt met vlag en wimpel. Met de nummers ‘Nebula’ en ‘Vultures’ als de spreekwoordelijke kers op de taart.
Tijdens de opbouw van Caerus naar Klaïton bibbert het tijdschema even. De death metalveteranen nemen wel erg hun tijd voor de soundcheck. Misschien hoort het bij oude mannen, maar het had wel iets vlotter gemogen. Het resultaat mag er echter zijn. Wat wil je ook met 500 jaar ervaring op het podium.... Dit vijftal laat zich echt niet meer gek maken. Het wordt een uur old school death metal. Vierkant, lomp en lekker smerig. Nog een vleugje thrash voor de variatie, maar niet te veel anders zou het maar een moderne boel worden.
Er is zowaar weer eens een black metalband geprogrammeerd op Kashfest. Hoe leuk is dat? Het genre wordt vertegenwoordigd door het Utrechtse Grafjammer. Het is eigenlijk ook meer ‘zwart metaal’ wat deze band brengt, want alle teksten zijn in het Nederlandsch. Frontman Jorre heeft een fijn schuurpapieren stemgeluid en muzikaal kunnen Darkthrone en Carpathian Forest wel als leidraad dienen. Al mengt Gramjammer wel veel meer punk door de songs heen. De groep is met zijn laatste album ‘Schalm & Schabauw’ onder de arm naar Zeeuws-Vlaanderen afgezakt en heeft dat niet voor niets gedaan. Er worden veel zwarte zieltjes gewonnen vandaag. Door een prima show en fijne underground houding maakt de band ook in Zeeland naam.
Omdat extremiteit ook een overtreffende trap kent, mag Teethgrinder hierna het laatste beetje energie uit het murf gebeukte publiek trekken. Als een Noord-Koreaanse atoombom, zo komt de band binnen. Extreem, hard en alles vernietigend. Met een mix van grindcore, slugde, hardcore, crust, death en black metal heeft de band een formule uitgedokterd die niet nog veel bands kennen. Binnen deze orkaan heeft de act ook nog echt iets te melden. Het is geen boodschap van vreugde zo blijkt al in opener ‘Rites Of Sorrow’. De nummers van deze clusterbom uit Zwolle zijn wel degelijk uitgedacht en goed opgebouwd. Dat is mede de oorzaak van de snel groeiende populariteit van het combo in binnen en buitenland. Als hoofdact van Kashfest voldoen ze in ieder geval aan alle verwachtingen. Ouderwets extreem, zoals Kashfest graag wil zijn.
De echte diehards mogen hierna bijkomen, uitbuiken en meezingen tijdens de coverformatie Thrashcan, die het beste van drie eeuwen thrashmetal vangt in een uur. Tijdens deze show toosten we op een meer dan geslaagd festival. Santé.