Zeeuws Nazomeren op het Abdijplein Zeeuws Nazomeren op het Abdijplein

Veel grote verrassingen vinden we niet terug in de line-up van dit jaar. Jaren geleden zagen we nog acts die exclusief op het Abdijplein te zien waren. Ik noem een dEUS, Gorki, D.A.A.U. of Selah Sue. Dit jaar lijkt het een light-versie te worden met veilige 'bekend van TV' programmeringen zoals Nielson en de 3J's. Toch zijn we benieuwd naar bijvoorbeeld Wende en Frank Boeijen. Ons verslag van een week muziek luisteren op het Abdijplein.

Isabelle Provoost trapt deze avond af op het kleine podium. Ze zingt een wat rustig repertoire. Isabelle staat te trillen op haar benen en vraagt zich af of het komt door het eten wat haar ouders haar voorschotelden of dat ze het spannend vind voor het Middelburgse publiek te staan ondanks dat dat toch niet de eerste keer is. Uiteindelijk wordt ze abrupt afgebroken als op het hoofdpodium Blackbird wordt aangekondigd.

Op het hoofdpodium wisselt Blackbird covers af met eigen nummers. Een moderne versie van ouderwetse rock met hier en daar wat western klanken maakt het wat oudere publiek los. Bij het bedanken van de band levert dit helaas geen gefluit of flink applaus op. Zangeres Merel Koman probeert met haar dans moves en stem het publiek te overtuigen, maar het is duidelijk dat de meerderheid toch echt aan het wachten is op de hoofdact van de avond. Nadat Blackbird het podium heeft verlaten stapt de jongere generatie dan ook meteen naar voren.

Gelukkig hoeven de fans van Davina Michelle niet zo lang te wachten als gedacht, want ze begint een kwartier eerder dan gepland. Met een knallende cover van ‘Rockabye’ komt ze op. Davina vraagt zich af of het Middelburgse publiek haar alleen kent als die zangeres die alleen maar covers zingt en laat vervolgens ook van zich horen met haar duet ‘Hoe het Danst’. Ze wint de harten van het publiek door de tienjarige Sterre op het podium te halen en probeert het meisje wat noten te laten zingen. Ze wilt heel Zeeland even wakker schudden met haar hit ‘Het Duurt te Lang’, en het lukt haar het Abdijplein te laten springen. Zo snel als ze kwam is ze ook weer weg, maar dit bliksemoptreden was het bezoeken zeker waard!

Herinneren jullie deze nog…?

Popaanzee heeft het programma van maandagavond omgedoopt tot Popaanzee Goldrush, ter ere van het 12,5 jarig bestaan van Popaanzee. Drie bands die al lang en breed zijn gestopt, zijn voor deze gelegenheid weer bij elkaar. Doel; een halfuur optreden op het hoofdpodium van het Zeeland Nazomerfestival. Voor wie nog verder in de geschiedenis wilt duiken, is er een expositie met foto’s van alle Pop aan Zee-deelnemers te bekijken op het Abdijplein.

Going Dutch (2006-2016) speelt vanavond in originele bezetting met daarbij zanger Sven van Santen. ze spelen dan ook alleen maar nummers uit de tijd dat Van Santen in de band zat. Om de haverklap galmt het ‘Herinneren jullie deze nog?’ over het plein, want zo’n avond is het zeker.

Zinkzand (2007-2017) staat bekend om hun zeemansliederen, rauwe blues en vooral lekker jammen, als er maar lol wordt gemaakt. Zinkzand is dan wel ter ziele, maar onder de naam Morjak gaat Wiebe Radstake en consorten vrolijk verder met deze Zierikzeese zeemansblues. De ruigste band van de avond, waar niet iedereen enthousiast van is, vanwege het vele rumoer op het plein.
Steady New Sounds (2011-2015) / Echosonic (2015-2017) geeft deze avond het beste optreden en weet ook een flinke achterban naar het Abdijplein te lokken. Met een frisse blik hebben ze de Brittpop/rock hits van weleer ingestudeerd en klinkt het weer als vanouds. Zonde dat deze formatie is gestopt, want het smaakte naar meer.

PEER (2014-heden) mag de goed bezochte maandagavond afsluiten. Waar de vorige bands zijn gestopt, bewandelt PEER de paden richting de top. De reis daar naartoe is lang, maar met het niveau van dit optreden laten de band zien dat ze goed op weg zijn. En met een ep, debuutalbum en clubtour langs de kleine zalen hebben ze de juiste bagage.

Popaanzee gaat ook na 12,5 jaar stug door met bandcoaching met al het muzikale talent van nu. De drie bands hebben laten zien dat hun oeuvre binnen enkele of soms geen repetities weer fris in de vingers zit. PEER laat zien het oog voor talent nog steeds aanwezig is.

De meeste bezoekers schuilen voor de regen, de echte diehard Nielson fans staan al voor het hoofdpodium en slechts een enkeling staat voor het podium van The Family First. We krijgen eerst ruim vijftien minuten de kunsten van dj Demo4real te horen. We warmen fijn op met bekende remixen zoals ‘Hello’ van Adele. Jammer dat de andere leden van het muziekgezelschap op de achtergrond hun telefoon leuker vinden. Hierna is het tijd voor Gayito en Wollfie.T om naar de voorgrond te treden. Heerlijke hiphop die toch steeds meer publiek richting het podium trekt. “We willen eigenlijk dat iedereen vanaf het hoofdpodium naar hier komt, er is geen beeld en geluid daar!” Tegen het eind van de set is het eindelijk droog, redelijk druk voor het kleine podium met dansend publiek en is iedereen opgewarmd. Aan de dame op de achtergrond is er eigenlijk maar één vraag: was je kauwgom lekker?

Nielson begint dan wel met het nummer ‘Ijskoud’, ondanks de regen is het niet koud. Zijn nummers zorgen ervoor dat je van binnen en buiten lekker opwarmt. En het vuur wat regelmatig vanaf het podium komt helpt ook een handje. Gelukkig deze keer geen verbrande haren van de zanger. Alle bekende nummers komen voorbij. Het is een echte showman. Zelfs als je mee bent voor de gezelligheid, en Nielson misschien niets vind (hoe dan?!), kan je toch niet stil blijven staan en beweeg je soepeltjes de heupen.

Nielson had net zo goed alleen de muziek kunnen aanzetten, want bijna het hele publiek kent alle teksten en zingt deze uit volle borst mee. “En nu zo hard dat Paskal Jakobsen het hoort!” Nou Nielson, dat is wel gelukt. Na afsluiter ‘Sexy Als Ik Dans’ is het toch wel abrupt klaar en worden we alsnog ijskoud achtergelaten.

Na een ruime week met optredens op het Middelburgse Abdijplein tijdens het Zeeland Nazomerfestival zijn we aangekomen bij de laatste avond. Het is aan de Zeeuwse poprock formatie The Brightt om deze avond te openen. Dit optreden is een fijne opwarmer voor de rest van de avond en ze weten dan ook de aandacht van een groot deel van het publiek te trekken.

Hierna is het de beurt aan Jett Rebel die alweer voor de derde keer op het Zeeland Nazomerfestival staat. Hij zet een tweeëneenhalf uur durende show neer waarin zelfs een paar outfitwissels voorkomen. Juist het feit dat hij de tijd krijgt maakt dat hij een geweldige rock ‘n roll show kan neerzetten met een enorme hoeveelheid gitaarsolo’s. Hij laat dan ook zowel zijn bekende als de wat minder bekende nummers horen. Ook brengt hij alle nummers van zijn meest recent uitgebrachte ep ten gehore. Hij weet Middelburg te verrassen, en laat zien dat hij hierbij niet per se zijn piano nodig heeft om er een feest van te maken. Hij en zijn muziek komen namelijk behoorlijk goed tot zijn recht met alleen zijn bassist en drummer op het podium. Een mooi moment van deze avond is als hij met zijn bassist Peter Peskens het duel aan gaat en het gehele publiek “Peter, Peter, Peter!” roept. Hij weet zijn ongekende hoeveelheid energie over te brengen op het publiek. Maar aan alles komt een einde: zo ook aan deze Jett Rebel show en daarmee aan het Zeeland Nazomerfestival van dit jaar.