De vier broers hebben een indrukwekkende geschiedenis. Gitarist Regi was negen jaar toen hij zijn jongere broertjes Joseph en Victor muziek leerde maken. Drummer Roy “Futureman” vond drummen niet interessant genoeg en heeft in de loop der jaren meerdere nieuwe instrumenten uitgevonden, zoals de Drumitar. Samen met Victor richtte hij Béla Fleck and The Flecktones op. Toetsenist Joseph kwam terecht bij The Steve Miller Band en Regi is een van de meest gewilde gitaarleraren in Amerika. Victor was zes jaar toen de vier broertjes de voorprogramma’s van Curis Mayfield verzorgden.
Sindsdien is het hard gegaan. De vier broers zijn samen en individueel wereldwijd bekend om hun innovativiteit en het doorbreken van muzikale grenzen. Dat is ook duidelijk terug te in het optreden. Drummer Roy heeft een bassdrum die op zijn zijkant staat en regelmatig halen Regi en Victor geluiden uit hun gitaren waarvan je niet wist dat ze eruit konden komen. Technisch is het bijna onnavolgbaar. Regelmatig hoor je letterlijk ‘Hè? Wat? Hoe dan?’ in de zaal als de vier achteloos de trukendoos opentrekken. Hoewel het lijkt alsof de broers regelmatig even willen laten zien hoe goed ze wel niet zijn, verliezen de nummers nooit hun groove. Elke muzikant kan beamen dat dat een zeldzame kwaliteit is.
Vraag een willekeurige bassist om zijn idolen op te noemen, en je kunt er vergif op innemen dat Victor Wooten genoemd wordt. De ondertussen alweer 55-jarige Amerikaan heeft een vrachtlading aan Grammy’s op zak en draagt de officieuze titel van “beste bassist ter wereld”. Toen hij door Musicradar gevraagd werd de tien meest invloedrijke albums voor de basgitaar te noemen, zette hij zichzelf op dat lijstje. Niet omdat Wooten arrogant is – integendeel, hij wordt door vele collega’s genoemd als bijzonder vriendelijk – maar omdat hij zó ontzettend goed is. Vrijdag stond hij met zijn vier broers, The Wooten Brothers, in De Spot in Middelburg. Een unicum.
WootenBrothers
Wooten Brothers
En dat heeft het publiek in een nagenoeg uitverkochte De Spot ook door. Bijna iedereen staat te lachen of te dansen. We worden betrokken in alles wat The Wooten Brothers doen. Van meezingen tot meelachen met de verhalen van de broers. Soms is het een beetje flauw, zeker als Joseph minutenlang “Middelburg, we love you” door een vocoder zingt. Gelukkig staan daar nummers als ‘Consuela’s Smile' tegenover, waar het echt om de muziek draait en niet zozeer om de entertainmentwaarde. Want laat geen misverstand bestaan: The Wooten Brothers zijn bovenal ontzettend goede muzikanten.
Misschien nog het mooiste moment van de avond is als de broers klaar zijn en rond de merchandisetafel staan. Daar nemen ze stuk voor stuk de tijd voor iedereen die even een praatje wil maken. We worden persoonlijk bedankt voor het luisteren en we krijgen allemaal een hand en een foto als we dat willen. Dat is pas verbinden door muziek.
Wooten Brothers
Wooten Brothers