De Vlaming Daan Stuyven kennen we in Nederland vooral van zijn soloproject DAAN. Maar de Belgen weten wel beter, samen met Rudy Trouvé startte hij in 1997 Dead Man Ray. Voor België nog steeds een van de cultbands die het land rijk is. In april dit jaar kwam er een reünie en een nieuw album uit, ruim zestien jaar na ‘Cato’, hun laatste plaat voor de split. In Gebouw-T speelt de band hun tweede show sinds hun terugkeer op de bühne. Ras-artiesten zijn het zeker, maar het optreden verloopt alles behalve vlekkeloos en komt daardoor rommelig en chaotisch over.
In de Blokstallen, gelegen naast Gebouw-T, treden vanavond tussen de drie hoofdacts in de Rabo-zaal, twee semi-akoestische bands op, namelijk Yuko en de Matt Watts Group. Voor liefhebbers van de indierock geeft Yuko een wonderschoon optreden. De band heeft eerder aangegeven te zullen stoppen, vanavond is het laatste optreden in Nederland. En dan ook nog in een speciale semi-akoestische uitvoering. De zanger liet tijdens zijn optreden weten: “Het is een tijd van komen en een tijd van gaan.” Om vrijwel daarna zijn gitaar te pakken en het volgende nummer in te zetten. Ook de Belgische Amerikaan Matt Watts doet het rustig aan. Zijn folky americana is een waardige afsluiter van het programma in de Blokstallen.
Hoe dichter bij België, hoe populairder de Belgische muziek. Reden genoeg voor Poppodium Gebouw-T om jaarlijks Made in Belgium te organiseren. Vanavond zien we vijf Belgische acts, verdeeld over twee podia. De affiche prijst aan: Dead Man Ray, Matt Watts Group, Yuko, La Jungle en Whispering Sons.
Met ruim vijfhonderd verkochte kaarten in de voorverkoop kan Gebouw-T rekenen op een goedbezochte editie. Merendeels van het publiek komt voor headliner van de avond Whispering Sons. Sinds de winst bij de Humo’s Rock Rally gaat het hard. De afgelopen jaren zagen we de band al vaker in de regio. Zo stonden zij in ’t Beest, op Vestrock en Crammerock. Maar ook Rock Werchter is veroverd. Niet gek dat Gebouw-T vanavond te klein is voor deze band. Zangeres Fenne Suppens kijkt zo nu en dan wazig voor zich uit en tuurt het publiek in. Interactie is er niet, maar strak is de set zeker. Het plaatje klopt. De duistere klanken klinken en de lage stem van Suppens maakt het tot een fantastische combinatie. Wie nu nog niet overtuigt was, is dat na vanavond wel.
Grotendeels van het publiek lijkt na Whispering Sons al naar huis te zijn vertrokken, maar het echte feest moet nog beginnen. La Jungle, het Waalse duo was eerder dit jaar nog te gast op Festival Daer en op Festival zonder Naam in Gebouw-T. Dit markante duo maakt heel wat los bij de mensen die nog zijn blijven plakken. Het is ritmische muziek, waar de zang ontbreekt en alles wordt gefixt door een drummer en een gitarist/bassist met een loopstation. Dat loopstation zorgt nog voor gekkigheden, als de zanger woorden als ‘koekoek’ en ‘hey’ ritmisch inspreekt. Het geeft een geinig effect wat zich later in versnelde vorm terug te horen is in hun track. Op het eerste gezicht lijkt het een vreemd voorval, maar het werkt aanstekelijk. Erg aanstekelijk! De band ragt als een malle, publiek danst in de rondte en het Belgische speciaalbier vliegt ook alle kanten op. La Jungle is de perfecte afsluiter op je feestje.