Maar waarom dan hoog bezoek? Nu, The Skull is voortgekomen uit Trouble en heeft in Trouble-bassist Ron Holzner maar vooral in zanger Eric Wagner twee iconen in de gelederen. Ozzy Osbourne mag dan de Prince of Darkness wezen, Wagner is dan toch zeker de Graaf der Duisternis. Ondertussen trouwens net zo stram als Osbourne en behept met de zelfde sarcastische humor. Ook vanavond. Trouble stond samen met Black Sabbath eind jaren zeventig aan de wieg van de doom metal. Met The Skull (vernoemd naar het tweede album van Trouble) laat Wagner horen dat hij het kunstje nog niet lang niet verleerd is. Het is jaren zeventig doom, met een flinke scheut psychedelica en een frontman die gewoon fijn z’n plan trekt. Half zingend, half murmelend soms. Gesprekje met een fan aan de bar, terwijl het nummer nog in volle gang is. Even naar het toilet. Het moet kunnen. Wagner is dan een oude vos, hij is zijn streken nog lang niet verleerd en vind de aandacht en het podium gewoon prachtig. Hij weet zich omringt door muzikanten die weten welke streken hun bandleider uit kan halen, maar zich er niet door van de wijs laten brengen. Oude rotten ook, zwaar ervaren. Wagner weet wat het publiek wil en geeft dat ook. Natuurlijk wordt de set afgesloten met twee Trouble-nummers en natuurlijk zit hij voor de show goed en wel klaar is, al aan de bar.
Uit Boston Massachusetts komt het kwartet Worshipper. De band is maar wat trots dat het Europa doorkruist samen met The Skull. De band weet dat het moet werken om zieltjes te winnen en doet dat ook. Alle registers gaan open en de muzikanten spelen zich helemaal leeg. Worshipper is een ‘typische’ Roadburn / Dessertfest band. Beetje stoner, beetje rock, beetje metal. Het vormt een fijn geheel, niet te lomp, net niet te zwaar. Het kan ook een nadeel zijn op termijn. Hun nieuwe plaat ‘Light In The Wire’ komt pas uit na de tour maar is wel te koop. Een Europese primeur in Oostburg, maak dat mee.