Urban Graveyard precies waar ze zijn moeten Urban Graveyard precies waar ze zijn moeten

Aan Geen Dienst is de eer om de avond af te trappen. Achterlijk catchy hosternokke-rock over has heven op je brommer, bier drienken totdat je nie mee kan loapen en d’n volgende ochtend mee piene in je donder dienke “Ok ut ma nie hedèè.” Soms met een ietwat ironische toon gaat Geen Dienst best wel lekker en het is ook te zien dat de band er veel plezier in heeft. Daar waar Surrender als vaandeldrager van de Zeeuwse dialectrock een beetje zijn glans heeft verloren is Geen Dienst een frisse nieuwe wind.

SueMe uit Eindhoven is een redelijk onbekende act voor Zeeland, maar wat laten deze heren een indruk achter. Stoner/hardrock met grooves die maar blíjven komen. Daarnaast hebben ze ook een charismatische zanger (heel casual nippend aan zijn liter-blik bier) die zijn wiet-influenced teksten overbrengt alsof hij net terugkomt uit de psychedelische seventies. SueMe is waanzinnige trip met een geluid dat onder je huid gaat kruipen.

Urban Graveyard dan. De Pompe is intussen écht volgelopen. Er staan mensen tot achterin, en zelfs op de trap richting de toiletten staan ze toe te kijken hoe de gasten het café in eigen stad gaan slopen. En dat gebeurt ook echt bijna. Urban Graveyard is met zijn vijven en de energie die ze uitstralen is voor het podium écht te groot. De energie moet dan ergens heen, en gelukkig pikt het publiek het op. Dit doen ze evengoed in de snoeiharde brullen-tot-je-schor-bent en moshen-tot-je-blauw-ziet stoner-metalpunk. Urban Graveyard is in deze kleine ruimte een tikkende tijdbom en het publiek is de steekvlam: twee boxen op het podium dreigen continue om te vallen en de pit voorin is als een olifant in een porseleinkast. (De barman moet aardig wat acrobatische kunsten uitvoeren wil hij naar het terras komen met zijn dienblad.) Omdat Urban Graveyard hier voor eigen publiek speelt is de energie die de band meebrengt drie keer zo hoog als tijdens de Klomppop show enkele weken geleden (die overigens ook erg goed was). We durven makkelijk te zeggen dat dit hun beste show tot nu toe is. Een uur later meurt het in de Pompe naar alles wat maar smerig kan zijn, maar wat een goede show was dit.

Caerus moet het later doen met beduidend minder publiek maar gaat qua geluid nog een tikkie harder. Sneller, technischer, bruter: Caerus windt er geen doekjes om en gaat vanaf de eerste noot headfirst de Pompe in. Een snoeiharde afsluiter, maar de show was allang weggegeven – nee, gestolen – door Urban Graveyard.