Árstíðir op een blauwe en bloedrode maandag Árstíðir op een blauwe en bloedrode maandag

Ook al is Árstíðir (IJslands voor ‘seizoenen’) een speld in een hooiberg van fantastische IJslandse muziek, totaal onbekend zijn ze niet voor het Nederlandse publiek. Een kleine drie jaar geleden bracht het IJslandse trio nog een samenwerkingsalbum uit met onze eigen Anneke van Giersbergen. Nu zijn ze terug met hun vierde album Nivalis (‘Sneeuw’). De drie heren, live bijgestaan door een violist en een cellist.

Árstíðir weet harmonieuze en sfeervolle kamermuziek te maken die druipt van de folk, een beetje rock en op de nieuwere nummers komen de elektronische drums er lichtelijk om de hoek kijken. Op het podium komen de drums echter uit een laptop. Ook al staan er vijf instrumenten op het podium te spelen, Árstíðir weet toch heel stil te spelen en je kan een haarspeld in het publiek horen vallen. De drie heren nemen allemaal de zang voor hun deel, soms samen, soms alleen. Elk deel van hun nummers voelt belangrijk aan, de harmonieën vloeien moeiteloos in elkaar en de samenzang is werkelijk prachtig. Tegen het einde van de eerste set voert Árstíðir zelfs het tempo een beetje op en weet zelfs dreigend klinkende folkrock te creëren, alsof er een storm op komst is.

(Tekst gaat verder onder de foto)

De echte kracht van Árstíðir komt naar boven na een korte pauze. De drie originele leden komen bij elkaar, pakken elk een gitaar en gaan met zijn drieën om een tweetal microfoons staan en spelen de nummers zo stripped back mogelijk. Zonder de drums, violen en keyboard blijft het geluid van de band ook overeind en laat zien hoe goed de nummers wel niet in elkaar zitten.

Al met al is Árstíðir een ongelooflijk getalenteerde band, sympathiek ook. De drie leden nemen elk de tijd tussen de nummers door om een stukje uitleg te geven over de thema’s van de nummers, hoe je de titels vertaalt (“Als je dit in foutloos IJslands zegt, kopen we een biertje voor je!”) en blijft het publiek bedanken voor het stille luisteren. Voor een blue monday hadden we geen betere avond kunnen verzinnen.