Zondagse metal marathon Zondagse metal marathon

Distinguished is allang geen onbekende meer in het Zeeuwse muzieklandschap. Muzikaal gezien was er altijd al weinig op aan te merken. De instrumentale 'technische' metal van de jonge mannen klinkt gelikt en strak. Al is het soms wat lastig headbangen als de maat om de haverklap verandert. In het verleden liet de podiumpresentatie wel te wensen over. De jongens verstopten zich achter hun instrumenten en, toegegeven, prima muziek. Vanmiddag laat Distinguished zien dat dat verleden tijd is. Hier is duidelijk aan gewerkt, en dat betaalt zich dubbel en dwars uit. Er is beweging en de bandleden zoeken elkaar op. Bränn Danker (gitaar) richt zich tussen de nummers tot het publiek: “wat lege woorden om de leegte op te vullen, wij spelen liever muziek.” Het is niet veel, maar dat hoeft ook niet. Het was al een genot om naar de luisteren, nu is het ook leuk om te zien. Ergens tussen maart en mei verschijnt hun eerste ep. Wij kunnen niet wachten.

De tweede band van de middag is de Slipknot tribute band Psychosocial. De bezoekers hebben de Piek ondertussen gevonden, en het is gezellig druk geworden. Uiteraard vergelijk je een tribute band met het origineel. De maskers en outfits zijn on point, de energie op het podium ook. Muzikaal gezien komt het in de buurt van het origineel. Het concert is lekker chaotisch. Hier en daar gaat er iets mis, maar dat mag allemaal. Gewoon weglachen en opnieuw beginnen. De zanger heeft het charisma van Corey Taylor in ieder geval goed in de vingers. Het grootste minpunt: het publiek wil niet echt loskomen. Een moshpit had zeker gekund, maar blijft uit, ook nadat de zanger een biertje beloofd aan degene die er een start. Hij besluit om de lege ruimte voor het podium dan maar voor zichzelf op te eisen. Hij geeft de rest van de negenkoppige band wat meer ruimte op het overvolle podium, en kan zo zijn tienduizend stappen maken in de ruimte tussen het publiek en de band. Jammer, een springend publiek had de prima performance van Psychosocial zeker compleet gemaakt, maar de zondag blijft als rustdag overeind. De zanger vraagt of er nog iemand van Hrieps in de zaal is, want daar wil hij toch wel een keer staan. Dit is in ieder geval een prima sollicitatie, en ze mogen ons als referentie opgeven.

Na het Slipknot-geweld beklimt het Zeeuwse Harbour of Souls vlot het podium. De heren missen de energie van hun voorgangers, zowel in de muziekstijl als op het podium. Begrijp het niet verkeerd, Harbour of Souls zet absoluut geen slechte show neer, integendeel. De zanger is sterk en zijn uithalen zuiver, de drum en baslijnen zijn strak en de gitaristen scheuren lekker door. De klassieke heavy metal van Harbour of Souls is nu eenmaal wat relaxter dan de agressieve sound van Psychosocial, en negen man op het podium is al snel energieker dan vijf. Het contrast is gewoon te groot. De grote afwezige is het publiek. Stond het een uurtje geleden nog lekker vol, bij Harbour of Souls is ongeveer de helft vertrokken. Ach, ze weten niet wat ze missen.

Na een etenspauze gaan we naar het avondprogramma. ONEGODLESS gooit het over een heel andere boeg. Met hun zelfbenoemde heavystonerbluesgrooverocksludgemetal (ja, echt waar), mikken ze niet op originaliteit, maar op kwaliteit. Origineel is de sound inderdaad niet. Maar dat zorgt er wel voor dat het klinkt alsof je dit eerder gehoord hebt, en gaat je hoofd automatisch mee op het ritme. Het helpt natuurlijk dat de show kwalitatief gewoon goed is. De baslijnen zijn superstrak. De zanger schreeuwt zijn longen uit zijn lijf. Gitarist Jim Meyer, die we nog kennen van The Circle Remains (winnaar Zeeuwse Belofte 2016), haalt de trukendoos open met zijn gitaar. Misschien is het de afterdinner-dip, maar het publiek blijft rustig, maar hoofdknikkend, op afstand staan. Aan het applaus te horen waardeert het publiek ONEGODLESS wel degelijk.

Als afsluiter van deze metalmarathon die de Heavy Metal Matinee treden de ervaren mannen van MagnaCult aan. Waren de andere bands van vandaag goed, Magnacult is toch net een klasse beter. Alles is strak, alles is hard, en de show is gaaf. Een meer dan terechte afsluiter dus. Het publiek dat wel in De Piek is blijven hangen, móét nu wel in beweging komen. Van de gewenste cirkelpit wil het niet komen, maar uiteindelijk staat iedereen wel op zijn of haar manier te bewegen. Het publiek dat na de middag afhaakte, mist een show van jewelste. MagnaCult bezorgt de doorzetters een spetterende show en toch nog genoeg beweging voor deze zondag... En alvast voor de rest van de week.