De twaalfde editie van Zwaanfest De twaalfde editie van Zwaanfest

Naylamah mocht de spits afbijten. Dit was meteen het eerste live optreden van de band. Progressieve rock, djent en heavy mental wisselen elkaar af. De stem van zanger Tim Hamelink is tot gisteravond nooit op de voorgrond geweest. Na een tijdje werd duidelijk dat de man over een donkere, hese stem beschikt: een stem die goed aansluit bij de muziek die de band voortbrengt. Veel tijd om aan zijn stemgeluid te wennen is er nog niet geweest. De band geeft de voorkeur aan het spelen van instrumentale nummers. Dit doen ze dan ook met overtuiging. Met de dubbele gitaren worden verschillende melodielijnen en afwisselende tempo’s achter elkaar opgevoerd. De overgang naar een volgend lied ging nog niet altijd vlekkeloos, maar de band zal snel genoeg beter op elkaar ingespeeld raken. Ondanks het feit dat  Naylamah maar een halfuurtje speeltijd had, liet ze duidelijk horen wat ze in huis heeft.

Vervolgens is het de beurt aan De Weidetulpjes. Het is een naam die misschien wat onschuldig klinkt, maar dit is zeker niet het geval. De band vormt een tribute aan  De Heideroosjes. Punk was het dus wat de klok sloeg. De leden komen dit keer niet uit Limburg, maar uit Zeeuws-Vlaanderen. Dat ze Kapelle een leuke plek vinden, komt duidelijk naar voren. De interactie met het publiek was dan ook super. De Weidetulpjes zijn zeer goed op elkaar ingespeeld en brengen strakke ritmes voort met nummers die vaak niet langer dan drie minuten duren. Twee nummers achter elkaar spelen zonder onderbrekingen is iets, wat nog te hoog gegrepen is voor deze band, maar dat blijkt geen probleem. Het entertainmentlevel is hoog bij De Weidetulpjes en de sfeer zit er al snel goed in.

Daarna zou Bliss Avenue op het podium verschijnen, maar de zangeres van de band kwam niet opdagen en was niet bereikbaar. De organisator liet weten dat dit nog niet eerder in de geschiedenis van Zwaanfest was voorgekomen. 

Tot slot waren er dan nog De Manne Van De Leesmap. Vooraf was al bekend dat deze leden hun shows boordevol stouwen met entertainment, humor en strakke uitvoeringen van covers. Dit is iets wat ze zeker waargemaakt hebben en wat het publiek in De Zwaan nu zal beamen. Velen verlaten uiteindelijk de zaal met schorre stemmen van het meebrullen. De band brengt voornamelijk nummers naar voren afkomstig uit de jaren 80. Rock, hardrock en heavy metal; alles wordt ten gehore gebracht. De bandleden zijn misschien al wat op leeftijd, maar aan de energie is dit niet te merken. De krachtige stem van zanger Marco Kootkar werkt aanstekelijk, evenals de gitaar- en bassolo’s die in het optreden verwerkt zijn.

Al met al was het een zeer geslaagde avond. Nu weer wachten tot volgend jaar voor de  vervolgeditie van Zwaanfest.