De support van de ‘O’-clubtour is Jo Goes Hunting, die het muzikaal gezien weigert in een hoekje gestopt te worden, maar als we het dan toch moeten doen, is het indiefunkrock met vleugen psychadelica. Vooraan in de band bevindt zich Jimmi die zowel drumt als zingt. Hij is het brein achter de band en laat zich van zijn beste kant horen tijdens het trippy ‘Hell Of Mine’, een nummer waarbij je niet helemaal weet of je los wilt gaan, of dat je je wilt overgeven aan de psychadelic vibe van het nummer.
De Staat rockt zich een slag in de rondte
Een uit de hand gelopen afspraak met de Witch Doctor
De Staat bracht een goede maand geleden album nummer vier ‘O’ uit, maar wat ook niet onopgemerkt voorbij ging, was de belichaming van Witch Doctor door zanger/gitarist Torre Florim. 11 februari, 21:00, was er een afspraak met die Witch Doctor in De Spot, en in tegenstelling tot de vorige passage, liep deze afspraak heerlijk uit de hand.
De Staat begint hierna de set meteen met het eerste geluid van ‘O’, namelijk ‘Peptalk’. “We’re gonna have some fun tonight!”, verzekert Torre Florim het publiek in de beste opener sinds ‘Ah, I See’. De Staat rockt zich in de nummers van ‘O’ een slag in de rondte en wordt visueel bijgestaan door een videoscherm waar je niet helemaal omheen kan. Hij laat niet veel zien, maar creëert en ondersteunt de juiste sfeer. Op ‘Help Yourself’ confronteert Florim met behulp van een camera het publiek vooral met zichzelf. De moraal van het nummer? “Je zet je leven met social media zo op ieders scherm, en zo zie je er dan uit”, alleen kijkt nu een uitverkochte De Spot mee naar je gezicht op het scherm.
Het publiek luistert aandachtig en stil naar het nieuwe materiaal, maar wanneer ‘Down Town’ van album ‘I_Con’ begint, breekt de pleuris uit. Voorin wordt het een slagveld van jewelste, maar het publiek dat elkaar naar de sodemieter helpt, kan ook rekenen op vuile blikken van publiek dat gewoon wilt luisteren. Weerhoudt dat het publiek ervan om de samensmelting van band en publiek in een zwetende zaal tot een totaal te maken? Nee, vooral met behulp van het oude materiaal (‘Input Source Select’, ‘Old MacDonald Don’t Have No Farm No More’, ‘Sweatshop’) gaan steeds meer mensen mee in de feestsfeer en dansen ze alsof het de laatste dag op aarde is (zoals bezongen in ‘Peptalk’).
Dan in de toegift komt het moment dat iedereen al aan zag komen. Torre ‘Witch Doctor’ Florim creëert de setting van de video van ‘Witch Doctor’. De doctor belooft ons onze kwalen te helen, en het publiek geeft eraan toe, zo’n vijftig patiënten van de Witch Doctor eet uit de helende handen van Florim en rent zich rot om de Doctor heen. Zo ziet De Spot vanavond De Staat op zijn best sinds het debuut. Het concept van de ‘O’, klopt aan alle kanten, het komt terug in de visuals, de eeuwigheid is een thema in alle nieuwe nummers, het rondrennen op ‘Witch Doctor’. Het thema lijkt zelfs gelinkt aan het laatste nummer van ‘I_con’, namelijk ‘The Inevitable End’, welke op vinyl uitmondt in een endless loop, een toon die nooit ophoudt. Zolang De Staat zowel op plaat als live zo weet te boeien, dan kan het zomaar eens gebeuren dat de grotere stap naar de Heineken Music Hall niet lang meer op zich laat wachten.