#ZNF15: Het donkere sprookje van Kovacs

“Wat zijn jullie energiek op een maandagavond!”

Tekst: Dennis de Waard Foto's: Laurien de Feijter ,

Het Zeeland Nazomer Festival in Middelburg draait intussen op volle toeren. Zo ook vanavond, als Kovacs, een band die soulvolle pop noir brengt, op het programma staat. Het Abdijplein is flink gevuld en klaar voor de Wolflady uit Eindhoven.

Marjon van Iwaarden en haar band verzorgen het voorprogramma. De zangeres dankt haar bekendheid vooral van 2 Unlimited, dat in 1998 nieuw leven werd ingeblazen nadat Anita Doth en Ray Slijngaard er de brui aan gaven. Tegenwoordig houdt Van Iwaarden het bij haar eigen Nederlands solowerk. En dat brengt vanavond op het Abdijplein nog niet veel teweeg. Van Iwaarden is dan wel sterk in het gebruik van haar stem, haar band (inclusief blazerssectie) speelt strak, maar het optreden komt iets te ingestudeerd over. Van Iwaardens nummers en performance slaan niet helemaal aan bij het publiek dat toch vooral voor Kovacs komt.

Eva Auad speelt niet in de tent op het plein, maar verderop bij de Abdij, in verband met het slechte weer. Een sfeervolle binnenlocatie waar Auad haar repetoire solo op een vleugel ten hore brengt. 
 

Wanneer Kovacs is aangekomen staat het Abdijplein tot ongeveer de cocktailbar vol (voor de mensen thuis, de cocktailbar staat nog flink wat meters naar achter). Een zwaar, dreigend intro klinkt en de toeschouwer stapt meteen in een donker sprookje. Zangeres Sharon Kovacs neemt de luisteraar mee en dat doet ze ditmaal zonder haar iconische wolvenmuts. 

Het goed ontvangen album ‘50 Shades Of Black’ wordt zowat in zijn volledigheid gespeeld. ‘The Devil You Know’, ‘When The Lady’s Hurt’, ‘My Love’, ze komen allemaal voorbij. Kovacs zingt de sterren van de hemel, maar ook haar band is een lust voor het oog. De bassiste en gitarist dagen elkaar tijdens het musiceren uit, de violisten spelen lachend hun partijen en ook de drummer en percussionist kijken met een brede glimlach over het publiek uit. Daar waar net de set dreigt in te zakken verrast Kovacs met een fraaie uitvoering van ‘Mr. Bojangles’. Na zowat alles gespeeld te hebben is er nog ruimte voor een nummer als toegift, maar: “Sorry jongens, ik wil wel meer spelen, maar ik heb maar één album!”