Gros Oiseau, drie grote vreemde vogels rijk, is zowel experimenteel als onverstaanbaar. Zanger Nicolas Tissot speelt ook keyboard, maar opmerkelijker: zijn microfoon loopt door een effectenpaneeltje dat hij vaak gebruikt om zijn stem om te vormen. Bassist Paul Courlet speelt een hoop freaky baslijntjes. Sommige daarvan doen aan surfrock denken, andere zijn gewoon ergens van ver uit dit universum gehaald. Tenslotte is er Julien Israelian, de elektronicaman, gewapend met drumpads en een basgitaar. Als deze drie op het podium staan, gebeurt er iets heel moois. Oké, veel van de teksten van Gros Oiseau zijn niet te verstaan (achteraf horen we iemand roepen dat hij alleen het woord ‘mathematique’ heeft opgevangen). Wat men wel te horen krijgt zijn gestoorde beats, simpele toetsjes en freaky baslijnen. Het publiek? Dat kijkt zowel verbaasd als lachend en dansend toe.
Gros Oiseau: experimenteel, onverstaanbaar en retevet
“Ik heb één woord verstaan! Mathematique!”
Er is iets aan Gros Oiseau wat je nieuwsgierig maakt naar hun muziek. Is het de bandnaam (letterlijk vertaald is het ‘Big Bird’, ofwel Pino)? Zo niet, dan moet het de omschrijving wel zijn: Franstalige elektropunk, breakbeat rock-‘n-roll. Met niet meer dan deze informatie op zak ging 3voor12 Zeeland naar Kaffee ‘t Hof in Middelburg, en boy, daar stonden we voor een verrassing.
Het Zwitserse Gros Oiseau vindt de confrontatie met het publiek geen probleem. De mannen (en dan vooral Tissot) stappen zo van het podium en lopen richting het publiek. Tissot, met de broek op half zeven, kijkt recht door zijn dansende publiek heen, terwijl de rest nog losgaat achter zijn eigen instrument.