Het eerste wat opvalt aan het debuutalbum is de productie. In de bossen rondom villa Eekenrode plaatste Van Rijswijk zijn microfoons met als doel het album zo eerlijk mogelijk op te nemen, het liefst in een enkele take. Dit zorgt misschien voor enkele imperfecties op de plaat, maar geeft wel een heel persoonlijk en puur geluid. Zo regent het op enkele nummers en zijn op verschillende tracks vogels te horen. Op ‘Ik Ben Alles’ is zelfs een sirene hoorbaar en het feit dat die er niet uitgehaald is, geeft juist dat nummer iets bijzonders. Als je het album met koptelefoon beluistert en je even al het andere geluid buitensluit, voelt het alsof je naast Van Rijswijk in het bos staat.
Soort van Sven bracht dit jaar het album ‘Soms Word Je Geboren En Soms Ga Je Dood’ uit en focust zich hiermee op het serieuzere deel van zijn oeuvre. In de bossen rondom zijn huis nam Sven van Rijswijk een zo puur mogelijk geluid op. Ook de redactie van 3voor12/Zeeland legde haar oor te luister.
Poëtisch
Centraal op de plaat staan de teksten over het leven en de verandering daarin. Hij overweegt elk woord tijdens het schrijven en dat betaalt zich uit, want de teksten dragen de nummers. Enig punt van kritiek is hier dat soms de hoeveelheid tegenstellingen binnen een tekst iets te gemaakt overkomen (In ‘Soms Wordt Je Geboren’ en ‘Ik Ben Alles’). Hierdoor botst het heel natuurlijke gevoel met de poëtische uitgedachte teksten.
De teksten van Van Rijswijk doen soms denken aan de teksten van Paul Simon, omdat hij op dezelfde manier een sfeer neerzet dan een daadwerkelijk verhaal. De tekst laat ruimte over voor vrije interpretatie, maar geeft wel een duidelijke emotie weer. Het voorbeeld hieronder komt uit ‘Zij Zijn Alles’
“Als de kranen sluiten, drink ik de bekers langzaam leeg,
En als de rivier begint te barsten, dan zijn zij alles wat stroomt.”
Rauwe warmte
Qua begeleiding houdt Van Rijswijk zich op het eerste nummer nog wat in. Op de andere nummers wordt al snel duidelijk dat hij zichzelf met frivole doch ingetogen melodieën kan begeleiden op gitaar. De gitaar en zang zijn één, en de kale natuurlijke opnames ondersteunen dit. De terugkerende thema’s, de vergankelijkheid en de constante stroom van verandering, worden goed ondersteund door de gebroken akkoorden in het gitaarspel en de reprise aan het einde van de plaat.
Al met al ademt de plaat een rauwe, maar toch warme emotie. De plaat kan mensen ondersteunen in lastige tijden en heeft ondanks haar melancholische ondertoon iets hoopvols. In een wereld vol spectaculaire productiewonderen is ‘Soms Word Je Geboren En Soms Ga Je Dood’ een welkome variatie op de norm en een prachtig debuutalbum dat de kern van Van Rijswijks muziek weergeeft.