In het knusse zolderzaaltje van Razzmatazz (Oost-Souburg) presenteerde de zeventienjarige Julio Melio uit Heinkenszand in juni zijn eerste instrumentale soloalbum ‘Almost On The Road’. Een betere locatie voor de presentatie van zijn fingerstyle gitaarcomposities had hij niet kunnen kiezen. Het trouwe publiek van Razzmatazz is gedurende een optreden doorgaans muisstil en luistert aandachtig, en dat is precies wat de muziek van Melio verdient.

Het album telt dertien nummers, waarvan twaalf songs eigen composities zijn en die veelal tussen de twee á drie minuten duren. De invloeden van zijn muzikale gitaarhelden Tommy Emmanuel (Australische akoestische gitaarvirtuoos) en Harry Sacksioni (Nederlandse gitarist/componist) zijn duidelijk hoorbaar. Met name het zevende nummer ‘Recovering’ doet sterk denken aan ‘Angelina’ van Emmanuel.

Melio valt met zijn openingsnummer ‘On The Road’ met de deur in huis, en laat meteen horen hoe goed hij zijn instrument beheerst. Daarop volgt het rustige ‘Figaro’ waarbij hij ondersteund wordt door zijn zus Kirsten op cello. Melio bewijst met deze opname dat hij een prima gitarist is en de techniek van fingerpicking goed beheerst. De langzame composities en de wat meer uptempo songs wisselen elkaar goed af. Het album blijft daardoor boeiend, van begin tot eind.

Geen kritiek? Toch een paar kleine opmerkingen. Een enkele keer lijkt Melio wat over zijn vingers te ‘struikelen’ en wordt het ietwat rommelig (zoals in ‘Tryin’ To Make You Happy’ en in ‘Veertien’). Een ander aandachtspuntje is Melio’s compositorische vaardigheden. Daar valt nog wat aan bij te schaven, vooral ‘Almost’ wrijft en klinkt zo nu en dan wat vals. 

Maar, gezien de jonge leeftijd van Melio, zijn de verwachtingen dan ook dat hij zichzelf blijft ontwikkelen als muzikant en componist. Hij heeft met dit album in ieder geval een goede indruk achtergelaten. Daar mag Julio Melio heel trots op zijn.