Wie wel eens door de straten van Middelburg loopt, is hem ongetwijfeld al eens tegen gekomen: die jongen die op de hoek van de straat is Gijs Teuwsen. Spelend op alleen zijn gitaar werd hij langzaam maar zeker een graag geziene gast in het straatbeeld. Nu is daar zijn eerste ep ‘Upstream’. Een jonge straatmuzikant die langzaam maar zeker steeds bekender wordt, waar hebben we dat eerder gezien?

Het verhaal van de straatmuzikant die later over heel de wereld de straten aan zijn voeten heeft; de jongensdroom van iedere muzikant. Het is onder anderen Passenger, Ed Sheeran en Damien Rice gelukt. De eerste twee genoemden zijn duidelijk hoorbaar inspiratiebronnen voor de 17-jarige Middelburger. De ep is opgenomen in de ARTig Sound Studio in Middelburg en gemixt door Bas Boudens, met wie Teuwsen ook speelt in de band Peer. Ook  andere bandleden van Peer dragen een steentje aan op de ep: Jesper de Jonge speelt de elektrische gitaarpartijen, Renzo Rijn neemt de drums voor zijn part. Rijn en De Jonge verlenen ook hun stemmen op de ep.

Opener ‘Fade Away’ laat meteen zien wat Teuwsen in huis heeft: degelijke nummers die tijdens de coupletten nog wat introvert klinken, maar tijdens het refrein je spreekwoordelijke deur intrappen. Het refrein is er dan ook een die uitnodigt om live mee te zingen. ‘Backwards’ is al een oudje, een die we al hoorden op de Pastorale in 2014, en thank god dat het de ep heeft gehaald. Het is een prachtig liedje waarop de gitaar je letterlijk weet mee te nemen naar het verhaal, of de boodschap die Teuwsen wil meegeven. ‘Upstream’ is er eentje die je twee, drie keer moet horen voor hij binnenkomt. Hij lijkt vrolijk te starten, maar rond de koers van drie minuten lijkt het tij te keren, naar een wat donkerdere kant van Teuwsen. De volgende nummers, ‘Not Like That’ en ‘Love is The Only Answer’, lijken in de lijn van ‘Fade Away’ en ‘Backwards’ door te gaan totdat je bij het laatste nummer ‘Renée’ komt, dat geschreven is voor zijn vriendin en hartensmeltend is. Het schijfje, dat 25 minuten lang in de CD-speler zich een slag in de rondte draait, is er eentje om vaker te draaien. Eentje die je makkelijk naast ‘+’ van Ed Sheeran, of ‘Flight Of The Crow’ van Passenger kan zetten. Gewoon, omdat hij zo lekker wegluistert. De plaat is ook heerlijk gemixt, het klinkt alsof Teuwsen naast je zit in je woonkamer en speciaal voor jou speelt. 

We komen dan weer terug bij de inleiding van dit artikel. Dit is wat ons betreft slechts het begin van een kleurvolle carrière voor de singer-songwriter. Zo heeft Teuwsen al hoge ogen mogen gooien bij Back at Sea (“het kleine broertje van”), en is hij ook een graag geziene gast bij de Pastorale in Nisse. Zullen we Teuwsen dan over, pak ‘m beet een jaar of vijf, zien in de HMH, op Pinkpop of zelfs drie avonden vullen in het Wembley Stadium? Dat weet niemand, maar we houden alle opties open. Met ‘Upstream’ is de eerste stap in ieder geval al gezet.