Na de uitreiking van het eerste exemplaar aan burgemeester Verhulst zijn ook vrijwilligers van het eerste uur Arjo Joosse, René Schijf en Jan Tevel nog geëerd met een Frans Naerebout-vrijwilligerspenning voor hun inspanningen bij ‘t Beest. De nodige dankzeggingen worden gedaan en dan blijft het voorlopig nog even stil in de zaal totdat Mark Foggo ‘t Beest weer ouderwets op zijn kop gaat zetten. Oh boy. Mark Foggo staat garant voor bezweet en dronken naar huis lopen na een dikke anderhalf uur skanken en ook nu is hij niet van plan om daar verandering in te brengen.
Mark Foggo: skanken totdat je geen ‘ska’ meer kan zeggen
Foggo and his chaps still got it!
In ‘t Beest wordt vanavond de presentatie van het boek “Er zit een ziel in!” gepresenteerd, het boek over 35 jaar ‘t Beest. De geschiedenis van ‘t Beest wordt hier nog eens haarfijn in beschreven, van de punktijd tot de identiteitscrisis tot enorme feestavonden. Om de geschiedenis gewoon voort te zetten, is Mark Foggo gevraagd om een feestje te bouwen. Oh boy.
Nu het boek ‘Er zit een ziel in!’ uit is, zullen we even meteen gebruik maken van het archief dat achterin het boek zit: het is alweer vijf jaar geleden dat Mark Foggo in ‘t Beest is langs geweest! In 1999, 2004, 2006 en 2010 heeft de vrolijke Liverpoolse chap met zijn band telkens met succes ‘t Beest een schop onder zijn kont gegeven. Vijf jaar na de laatste passage is er niets aan de magie van Foggo verloren gegaan. Nog steeds die aandoenlijke pretface die op een haast maniakale manier naar zijn publiek kijkt. Vanaf het eerst gespeelde nummer zijn er dan al een handjevol skaliefhebbers die meteen een flink potje gaan skanken, ten tijde van het derde nummer is dat de halve zaal. Ska die serieus wordt genomen, door het vóóral niet te serieus te nemen, zo kan je de muziek van Foggo misschien wel het best omschrijven: “We’ve got a song for bloody everything! You want a song ‘bout Muhammed Ali? We got one!” En zo begint Foggo de opener van zijn in 2010 verschenen album ‘Mad’ te spelen. ‘You want a song ‘bout a nice pair of ol’ shoes? We got one too y’know?” En ook zo wordt Foggo’s grootste hit ‘New Shoes’ de zaal in gepompt.
Na het optreden kunnen we één ding concluderen: anderhalf uur Foggo is vermoeiend, heel erg vermoeiend. Het is skanken of verzuipen, skanken totdat je benen papperiger zijn dan de treurige broodjes van je moeder die niet lang genoeg zijn gebakken en skanken totdat je (en je wist dat het moment zou komen) je soms glibberend over de met bier besmeurde vloer moet voortzetten. De uitputtingstour de force is na vijf passages nog steeds niet op zijn retour, en dat is best een prestatie voor een chap als Foggo, die dit jaar 65 kaarsjes uit heeft mogen blazen. ‘t Beest dat vanavond de laatste van de vijfendertig uitblaast, is dan toch echt gekomen aan het eind van zijn verjaardag. Een betere verjaardag had het niet kunnen worden. We schrijven Foggo maar alvast op de agenda voor 2020. See ya later, Foggo