Tito & Tarantula als beesten tekeer

Een stel ‘Bad Motherfuckers’ op het podium

Tekst: Dennis de Waard Foto's: Andre Joosse ,

Tito & Tarantula in ‘t Beest. Wat? Veel cultliefhebbers konden hun ogen niet geloven toen ‘t Beest de band aankondigde. Uitverkocht is het niet, maar de zaal is bij binnenkomst al stampvol. 3voor12 Zeeland was er ook en zag de oude baas met zijn band tekeer gaan.

Het voorprogramma had niet beter uitgekozen kunnen worden. De Belgisch/Nederlandse Reservoir Dogs Band staat bekend om zijn liefde voor Tarantino films. Met name de soudtracks die de band op eigen wijze weet te brengen. De intro is al veelbelovend genoeg: Samuel L. Jacksons stem buldert door de zaal “And I will strike down upon thee with great vengeance and furious anger”. De band ramt er een flinke set doorheen met bijvoorbeeld Steeler Wheels’ ‘Stuck In The Middle With You’. Na twee nummers verschijnt er tussen het toch al goed gevulde podium ook nog een zangeres die ook nog over een flinke strot beschikt, al komt deze alleen bij de uithalen echt goed tot zijn recht. Reservoir Dogs Band krijgt alleen al voor de aankleding bonuspunten. De bandleden zijn gekleed alsof ze recht uit de set van een Tarantino-film zijn gelopen, de zanger drinkt uit zijn eigen flacon en op de achtergrond is er ook een scherm met begeleidend beeldmateriaal, inclusief schaamteloos reclame voor de eigen band.
Na een half uur podium ombouwen, is het dan tijd voor de ‘ultimo hombre’: Tito Larriva en zijn Tarantula bandleden. Deze tour, een redelijke wereldtournee, zijn de originele leden er weer bij. Een flinke bezetting verschijnt op het podium na een intro die eigenlijk net zo goed door de band zelf had kunnen worden gespeeld. Onder een flink applaus van ‘t Beest gaat het volume op rock your socks. De drummer, die het volume heeft van drie bandleden, gooit zijn gewicht achter zijn stokken, waardoor hij nog harder drumt dan Ginger Baker op steroïden. Een wat terughoudende Tito praat niet veel tegen zijn publiek, maar rockt gewoon door. De nummers lijken misschien wat veel op elkaar, maar de uitvoering mag er zijn. Tito is goed bij stem en zijn spel is net zo strak als dat van zijn mede bandleden. ‘t Beest aanschouwt een lange set, Tito & Tarantula ziet het publiek hard genieten en het bier vloeit rijkelijk in de warme zaal. De kans dat Tito hier ooit nog komt, is natuurlijk zeer klein, maar het is wel legendarisch te noemen. Nu al.