The Posies-experiment stelt teleur

Envy The West en Black Horse Society warmen op

André Joosse ,

The Posies behoorde tot de top van de alternatieve powerpop in de jaren 90. Catchy liedjes, vrolijke melodietjes en goede samenzang van de twee frontmannen. Vanavond presenteren de muzikanten nieuw materiaal op een andere manier dan dat wij gewend zijn van de band. Een experiment dat niet helemaal goed uitpakt.

Vanavond opent Envy The West, een lokale band die goed in het gehoor liggende rock maakt met invloeden uit de americana en rock-'n-roll. De doorleefde stem in combinatie met goed gitaarspel is een mooie opener voor deze avond.
 
Uit Rotterdam komt Black Horse Society, een nieuwe band die binnenkort zijn eerste ep gaat presenteren. In tegenstelling tot Envy The West presenteren deze heren geen Amerikaanse rock, maar halen ze hun voorbeelden uit de engelse indiestal. De Oasis cover had voor ons niet gehoeven, maar voor de rest was het een meer dan prettige eerste kennismaking met deze band.
Maar uiteraard komen we vanavond maar voor een band... The Posies uit Seattle, Washington. Wie The Posies zegt, bedoelt eigenlijk Jon Auer en Ken Stringfellow die de band in 1988 zijn begonnen. In de jaren 90 groeide de band uit tot een van de belangrijkste powerpop bands in het alternatieve circuit.
 
In het Zeeuwse zijn zowel Auer als Stringfellow geen onbekenden. Een jaartje geleden stond Auer nog in ‘t Beest samen met de band D Deadly, waar hij de productie voor doet. Stringfellow op zijn beurt produceerde het album van Zeeuwse artiesten Eva Auad en Nicole Bianchet en deelde het podium met laatstgenoemde in De Spot. Het feit dat ze vanavond weer samen het podium delen als The Posies, mag zeker bijzonder genoemd worden. Dat er ook nog nieuw materiaal gespeeld gaat worden en dat de première hiervan in Gebouw-T is, maakt het optreden helemaal bijzonder.
 
Althans, op papier. De praktijk bewijst anders.
 
Als het doek voor het podium opengaat blijkt dat we het vanavond met het duo Auer-Stringfellow moeten doen en dat er geen ritmesectie aanwezig is. Nu treden de twee wel vaker zonder volledige band op, maar vanavond zijn we getuige van, zoals ze het zelf noemen, een experiment. De bassist en drummer zijn vervangen door een drumcomputer, die redelijk simplistische beats produceert. Nou ja, beats... Uit de eerste generatie keyboards komt een moderner geluid.  
 
Helaas winnen de geniale liedjes en de mooie samenzang van The Posies het niet van het vlakke computergeluid. Het mixen van de zang, gitaren en computer lijkt ook geen gemakkelijke taak: het geluid is vaak schel en mist dynamiek. De band die grootse rockshows kan geven, maar ook regelmatig intieme akoestische sets neerzet, stelt vanavond teleur. Op een handjevol fans, die zachtjes wat teksten mee-neuriën na, verliezen ze compleet de aandacht van het publiek. De toch al niet zo drukke zaal dunt vrij snel uit.
 
Als het experiment is afgelopen, gaat de knop van de drumcomputer op uit en kunnen we nog twee semi-akoestisch nummers genieten van hoe het had kunnen zijn. Stringfellow nodigt ook gast-zangeressen Holly en Eva Auad uit op het podium voor een voorproefje van zijn nieuwe project, een rockopera. Een experiment dat beter uit de verf komt vanavond.
 
Er is veel teleurstelling in de zaal te bekennen bij fans van het eerste uur. Voor degenen die de band niet kenden: ga zeker hun albums luisteren. The Posies zijn een geniale band, al is dat bewijs vanavond niet geleverd.