Michel Staat, gitarist van de band, zegt over het nieuwe album: “Wat aan deze cd net weer anders is, is dat het weliswaar blues/bluesrock is, maar dat we er ook andere muziekstijlen in hebben geïntegreerd. Er zit iets in van funk, van Engelse bluesrock, een beetje soul en je hoort ook Van Morrison. Dat zijn invloeden die nieuw zijn ten opzichte van onze vorige cd’s. Dus de basis is bluesrock, met wat uitstapjes naar andere stijlen. We hebben één ‘droevige’ ballad,” lacht Staat “dat nummer heet ‘Nataly’ en is geschreven door de bassist, Derk Korpershoek. Maar het klopt wel dat we bijna alleen vrolijke nummers maken. Daar denken wij niet bewust over na. Blijkbaar vinden we dat vrolijke blues het beste bij ons past.”
 

De nummers op de cd zijn, op twee covers na geschreven door Michel Staat, Peter Kempe en Derk Korpershoek. “Dat Sonny Boy van de Broek niet schrijft, is niet omdat het hem verboden is”, grapt Staat. “Sonny schrijft zijn eigen partijen en daar houdt hij het bij.” Zo is de rolverdeling bij The Juke Joints al jaren, en … met succes.

 

Een bezoeker die bij elke optreden aanwezig is, reageert: “Vanavond is vernieuwend. Er zit meer power in. Het is altijd heel vrolijk, maar nu zit er meer ritme in, lijkt het wel. Het gaat meer tekeer. Dat bevalt me, het is een hele leuke band”. Een vrouw die ook tot de vaste schare fans behoort vult aan: “De verscheidenheid aan nummers vind ik leuk. Het vloeiende van het fijne naar het ruige vind ik erg mooi. En niet te vergeten de sfeer in De Piek, daar hou ik van.”

 

Een andere vrouwelijke bezoeker valt niet alleen voor de muziek: “Het is dansbaar en de sfeer is altijd goed. Vooral de muzikanten zijn zo ‘gewoon’ gebleven. Ze groeten je, je kan er een praatje mee maken en ze zijn heel erg toegankelijk. Je kan er naar toe, ze duiken niet weg en ze zijn vriendelijk.”