In de vooravond van het ‘heerlijk avondje’ is het rustig in de binnenstad van Terneuzen. Porgy en Bess ontving de Britse zangeres Jo Harman en pianist Carl Hudson. Een bijzondere avond met mooie bluesmuziek en verhalen van de Britse zangeres.

De Londense Royal Albert Hall, Parkpop in Den Haag en Klomppop in Ovezande. Zomaar een aantal locaties en festivals waar de Britse blueszangeres Jo Harman samen met haar band stond. Nu is ze tijdelijk terug in Nederland voor een kleine tour langs cafés en kleine poppodia voor concerten samen met de Britse pianist Carl Hudson en vanavond staat ze in Porgy en Bess in Terneuzen. 

Een flink aantal mensen is afgekomen op de Britse dame. Gezien de vooraf aangekondigde intieme setting, zit het publiek vandaag op stoelen voor de bühne om zo een intieme sfeer te creëren. Het optreden is verdeeld in twee sets. Net na half negen klinken de eerste akkoorden vanachter de vleugel. De bezoekers zijn muisstil en luisteren aandachtig naar de klanken van Hudson, die zijn spel per nummer overtreft met ritmewissels en techniek van de bovenste plank. Jo Harman, een dame uit het Britse plaatsje Lustleigh, gooit alle registers open. “Een dijk van een stem”, gonst het bewonderend door de zaal: een terechte reactie. De zangeres kreeg in 2014 de award voor Beste Blueszangeres UK. Met wat anekdotes tussendoor maakt ze de zaal aan het gelachen. 

Na de pauze duiken we verder in het repertoire van Harman. Met het in 2013 uitgebrachte debuutalbum ‘Dirt On My Tongue’ op zak en een ep ‘Found A Place’ die twee jaar later volgde, vult Harman haar setlist aan met ‘Forever Young’ van Bob Dylan. Waar Dylan de nadruk legt op het gitaarspel, gaat de cover op in het pianospel en de stem van Harman. Voor de pauze werd er nog flink gelachen, maar tijdens het tweede deel van de set houdt het publiek het niet meer droog, de tranen biggelen over de wangen. Harman verloor tien jaar geleden haar vader en schreef een brief aan haar broer, in de vorm van het nummer ‘Father And Son’. Later gaat Harman a capella verder met ‘Oh Freedom’. De zaal is stil en elke kuch is er een te veel. Harman gooit nog één keer alles eruit wat erin zit, de emoties lopen hoog op. Het publiek omarmt het duo en geeft een staande ovatie. Het applaus houdt aan en het duo komt nog eenmaal terug om ‘Cold Heart’ te spelen, dat op het nieuw (in het voorjaar van 2016) te verschijnen album komt.

Met een grote grijns op haar gezicht verlaat Harman het podium. De cd’s en ep’s vinden gretig aftrek. In het voorjaar van 2016 gaat Jo Harman weer optreden met haar hele band, maar met enkel een pianist ter begeleiding kan ze ook met gemak grote zalen vullen, dat laat ze vanavond wel zien. Ze is groots in het minimalistische.