BoemTikFest staat voor bandjes kijken in een intieme setting. Het podium van ‘t Beest is daarom weggehaald en twee gelijkvloerse podia vullen de zaal. In het midden is er ruimte voor het publiek. Organisator Rick Hutjens is tevens ook drummer van de band Rites, die het publiek opwarmt met een portie hardcore punk. Met melodieuze klanken laat frontvrouw Louisa Steenbakker haar harde vocalen horen met zangondersteuning van de gitaristen. Het is een krachtig optreden waarbij de bandleden goed hun best doen om het publiek te entertainen.
Honningbarna sluit BoemTikFest af met de cello
Punkrock feestje in ‘t Beest
Punk, hardcore, metal en rock komen samen op het BoemTikFest. De vloer van ’t Beest in Goes is tijdens de achtste editie van het festival voor Rites, Otis, Antillectual en Honningbarna. De bands spelen afwisselend tegenover elkaar.
Energieke en krachtige optredens
Het is de laatste keer dat de band Otis optreedt in Goes, maar dat ligt zeker niet aan het publiek, kan de zanger de zaal garanderen. Het is namelijk de een-na-laatste keer dat de band zijn kunsten gaat vertonen voordat ze ermee stoppen. Otis zet een energieke punkshow neer, inclusief een nummer met een cowbell. Tijdens het laatste nummer stapt zanger Mario van Meer het publiek in, waarbij hij dezelfde woorden in zijn microfoon blijft herhalen. Terwijl de andere bandleden het podium afstappen, is Van Meer nog steeds bezig met zingen.
De gitarist, bassist en drummer van Antillectual hebben allemaal een aandeel in de zang, met de gitarist als leadzanger. Het punkrocktrio uit Nijmegen zet een krachtig en energiek optreden neer, waarbij de bassist het meest in het oog springt. Zijn rauwe stemgeluid zorgt nog net wat meer voor dat extra beetje punk. Tussen de nummers door worden de nodige ‘Goesgrapjes’ gemaakt: “hebben jullie nog goesting?”, wat prima past in de intieme sfeer van het festival.
Dansbare cello muziek
De heren van Honningbarna komen uit Noorwegen en zijn gekomen voor een stevig punkfeestje. De muziek en het uiterlijk van de zanger doet sterk denken aan The Hives. Alle nummers zijn in het Noors, waardoor het publiek geen idee heeft van waarover de teksten gaan. Zanger Edvard Valberg krijgt de hele zaal zover om een refrein in het Noors mee te zingen. Bijzonder is ook dat de cello af en toe op het podium wordt gehaald. Een bijzonder instrument voor de stevige, maar erg dansbare punkmuziek.
De bandleden dragen stuk voor stuk mee aan de interactie met het publiek. De gitaristen rennen regelmatig het publiek in om springend hun instrumenten te bespelen. Zelfs de drummer rent de zaal in om met het publiek mee te klappen. Tijdens het zingen van de onverstaanbare Noorse taal springt de zanger graag met de aanwezigen mee. Door de intieme setting van podia op de vloer kan het allemaal prima. Honningbarna is een dansbare afsluiter na een avondje stevige punkrock.