De tijd is rijp voor The Good, The Bad & Bart

Coverband presenteert zaterdag EP met eigen werk in Terneuzense muziektempel Porgy & Bess

Tekst: Gijs kamphuis ,

The Good, The Bad & Bart is misschien wel de bekendste coverband van Zeeuws-Vlaanderen. Elf jaar lang trok het gezelschap volle zalen door het werk van anderen te spelen. Nu is de tijd om op eigen benen te staan. Met eigen liedjes en de eerste EP ‘Fly With Me’. Zaterdag wordt het schijfje officeel gepresenteerd in Porgy & Bess in Terneuzen. Zangeressen en zussen Marieke en Merel Ingels zijn trots op het resultaat en zijn erg benieuwd naar de reacties van het publiek. Aan vertrouwen geen gebrek, zo blijkt.

“Ons nummer bij die ene minuut in De Wereld Draait Door, dat zou echt te gek zijn”, mijmert Marieke hoopvol. Zus Merel is even enthousiast over de eigen liedjes, maar durft geen verwachtingen uit te spreken. “Als het zo moet zijn, worden we echt wel opgepikt. Dat heeft met zoveel factoren te maken”, lacht ze nuchter. Het uitbrengen en promoten van eigen werk is compleet nieuw voor de band. Het fanatisme om er echt iets van te maken is echter groot. Want wat de groep ook doet of heeft gedaan, het is altijd met 100% inzet gepaard.

Voldoening
Merel en Marieke zitten samen aan tafel in de ouderlijke woning in Biervliet. In dit huis is het elf jaar geleden allemaal begonnen. Samen met broer Bart muziek maken en daarmee de jaarmarkt van het dorp opleuken. Zo zette The Good The Bad & Bart de eerste stappen. De optredens vallen in de smaak bij band en publiek, het repertoire wordt uitgebreid en de agenda loopt vol. De band versterkt zich met bassist Pascale Vale. Het balletje rolt ondertussen gestaag verder en de groep breidt de mogelijkheden uit door een XL-variant te beginnen, waarbij nog twee muzikanten worden toegevoegd. De Zeeuws-Vlamingen halen er de finale van The Clash of The Coverbands mee. Toch is de muzikale honger nog niet gestild. Zo’n vijf jaar later komen dan ook de eerste eigen teksten uit de pen. “We hebben verschillende takken aan onze boom”, legt Marieke uit. De covers zullen nooit verdwijnen, maar we willen ook ons zelf blijven pushen en verbeteren. Daarom is het nu tijd voor onze eigen liedjes We hebben elf jaar op safe gespeeld door nummers van anderen te brengen. Nu willen we mensen echt raken met onze eigen nummers, daar ligt de uitdaging.” “Als er luisteraars voldoening uit onze nummers halen of kracht of wat dan ook, dan is mijn missie geslaagd”, vult Merel duidelijk aan. “Als je een cover speelt weet je nooit zeker of het applaus achteraf echt voor jou is, of meer voor het liedje wat de mensen zo goed kennen. Als het publiek klapt voor een eigen nummer heb je die twijfel niet.”

Rolverdeling
Het schrijven van de nummers blijkt minder moeilijk dan gedacht vertelt Merel: “Je kent elkaar door en door. We hebben geen geheimen en in die elf jaar hebben we samen al heel veel meegemaakt. Dus we weten ook wat we willen en wie wat kan binnen de band. Bart heeft de meeste teksten geschreven.” “Ik ben vooral voor het kritisch luisteren wat er goed of  minder goed is in een liedje”, vult Marieke haar zus aan. “We zijn een weekendje weg geweest met heel de band, puur om nummers te schrijven. De rolverdeling is dan inderdaad heel duidelijk. Wij begrijpen Bart in zijn teksten en kunnen er dus ook onze ziel en zaligheid in leggen als we zingen. Dat is belangrijk.” Volgens de zussen heeft de band zich laten inspireren door de muziek die ze altijd al coveren, maar ook eigen helden zoals Douwe Bob, The Eagles, Krezip en Mumford & Sons.

Zoet
Voor de productie van het schijfje is Robin van Loenen gevraagd. Marieke kent de ex-leadzanger van poppunkformatie Destine nog uit haar studietijd in Tilburg. “We hebben altijd contact gehouden, ook toen hij met die band de wereld over ging. Hij heeft echt verstand van zaken. Soms moesten we hem zelfs afremmen omdat het wel erg ‘Destine’ ging klinken. Zulke koortjes zijn iets te zoet voor ons”, klinkt het lachend. Merel: “Het titelnummer is een goed voorbeeld. Het is misschien wat arrogant om te zeggen, maar de stemmen klinken als een klok in dit nummer, dat ik vind ik echt. De intro daarentegen is misschien wat aan de zoete kant als je het voor het eerst hoort.”

Zwanger
Dat de band heeft gekozen om niet na tien maar na na elf jaar eigen liedjes uit te brengen, heeft een simpele uitleg. “Ik was tijdens ons tweede lustrum hoogzwanger, optreden zat er niet in op dat moment”, vertelt Merel. “We hebben dat jaar gebruikt om alles uit te zoeken en voor te bereiden, want er komt nogal wat kijken bij een cd-opname en uitgave.” Omdat het ook voor ons nieuw is, zijn we echt enorm benieuwd naar de reacties van het publiek, maar ook van de pers. Tijdens de presentatie, zaterdag in Porgy & Bess, krijgen de toehoorders alle gezichten van The Good, The Bad & Bart te zien. Als covertrio, als XL-variant en als band met een eigen gezicht. De dames zijn er eensgezind over: “Het blijft spannend maar we hebben er ontzettend veel zin in. We gaan een feestje bouwen zaterdag, dat is wel zeker!”

The Good, The Bad & Bart
Zaterdag 4 oktober, Porgy & Bess Terneuzen
Aanvang: 20:00 uur.