Het is de Bergse rapper Kayaman die de eerste band van vandaag presenteert. Aan Duke John de honneurs om hun psychedelische bluesrock op deze donderdagmiddag over het veld te blazen. En dat doen ze zeker niet onverdienstelijk. De drie hertogen van West-Brabant gaan lekker. Met een drukke agenda en een debuutplaat in de maak is het voornamelijk hun eigen seventies stoner rock dat op het Wilhelminaveld gepresenteerd wordt.

 

Gesmoorde blues licks en venijnig mondharmonicaspel volgen als de “Southern blues” van Bradley’s Circus is begonnen. De band met zangeres Mattanja Jo Bradley omschrijft hun muziek als een mengeling van jazz, blues en country. Na een aantal opnames in Amerika en acht jaar ervaring hebben de muzikanten deze sound dan ook uitstekend weten te ontwikkelen. Ook vandaag in Bergen op Zoom klinkt de band als de ‘real deal’.

Het tempo gaat op een allerminst vervelende manier naar beneden als Harry Mo begint te spelen. De in de Caraïben geboren zanger brengt authentieke ‘dreadlock reggae’, zoals het hoort te zijn. Met kraakheldere stem zingt hij over zijn thuisland Dominica en de periode bij de U.S. Army, waar zijn interesse voor muziek is ontstaan. De rastafari krijgt daarbij ondersteuning van een uitgebreide band en achtergrondzangeressen. Zijn muziek verveelt geen moment.

 

Tussen de optredens door wordt het veld warm gehouden door Crappy Dog. Op een bakfiets naast het podium brengt onze Seasick Steve op klompen nonchalante anekdotes, effectieve bluessongs en krasse zeemansliedjes.

Laat producer en dichter Martijn Holtslag kauwen op een brei van zware dubstep, zoete reggae en zomerse latin. Zorg dat hij dit uitspuugt, strooi daarover een snufje Balkan, voeg daar negen muzikanten aan toe en voila daar is Knarsetand. Met hun enthousiasme en eclectische klanken verzorgt Knarsetand toch wel het hoogtepunt van de dag, waarbij zowel op het podium als in het publiek de armen en benen in de lucht vliegen. De meest dwaze geluiden krijgen de muzikanten uit hun instrumenten en zangeres Miou begeleidt dit in verschillende talen.

 

De dag wordt afgesloten met Nederbalkan van Amariszi. In een bezetting van bas, drums, gitaar, blazers en accordeon brengt deze band zij een mix van klezmer, Balkan en reggae. Absoluut een virtuoos aanbod aan opzwepende muziek en enthousiasme. Echter het dunne laagje toneelspel op het podium wordt snel opgemerkt door het publiek. Of het nou hierdoor komt of die enkele regendruppels uit de lucht, langzaam loopt iedereen de tegenovergestelde richting op naar Gebouw-T, waar de Waterput SwingAfterparty de laatste uren van een vermakelijke dag opvult.