Leuk is het wel, hoor. Het podium van de Spectra staat werkelijk bomvol wanneer het zevental hun set begint en aan enthousiasme geen gebrek. Minnaard en de zijnen menen het goed met Ovezande en doen hun best om even boeiend te zijn als in zaal. Maar de luisterliedjes, hoe mooi en harmonieus ze ook worden gespeeld, houden helaas niet langer de aandacht vast in de festivaltent dan de eerste vier, misschien vijf nummers. Bovendien gaan de nuances zoals ze op plaat zo mooi naar voren komen, verloren nu het geluid van de akoestische gitaar wel erg luid staat. Neem daar dan nog bij dat de samenzang niet altijd even toonvast blijkt en dan komt de performance van het collectief al snel uit op een magere 7.
Lang niet slecht, maar er moet nog aan worden gewerkt om meer te worden dan een zoet tussendoortje rond etenstijd. Wolf In Loveland kan ongetwijfeld meer dan dit.